Dag 90. Rabé de las Calzadas – Itero de la Vega (41 km)
De meseta. Van Burgos tot Leon loopt de Camino de Frances over de hoogvlakte. Door velen verguist, 9 maanden winter, drie maanden hel. Er zijn pelgrims die de meseta links laten liggen en de bus pakken. Ik vindt de meseta alleen maar mooi. Eindeloze vergezichten, verborgen dorpjes, woeste bergen. Boven op de top van een berg heb ik vrij uitzicht zover het oog reikt, behalve het pad waarop de pelgrims lopen zie ik alleen maar wildernis. Ik geniet er van. Dat het weer vandaag niet helemaal mee wil werken neem ik op de koop toe.
Vandaag veel kilometers. De meseta is dunbevolkt, de overnachtingsplekken liggen niet voor het oprapen. Het was of 30 km of 40 km, we kiezen voor 40 km. Als we rond 8 uur in Hornillos de Camino aankomen is er zoals gebruikelijk geen bar of restaurant open, dus nog geen koffie. De bakker annex supermarkt is gelukkig wel open en ik sla brood en fruit in voor de lunch.
Even voor Castrojeriz bezoeken we de ruïnes van het klooster San Anton die nu dienst doet als pelgrimsherberg. De kerk heeft geen dak meer, als het mooi weer is kun je buiten slapen, als het slecht weer is onder een afdak of binnen. Als we Castrojeriz binnenlopen worden we verwelkomt door een dansgroep in klederdracht, ook lopen er meer vrouwen rond in klederdracht. De dansgroep voert een ingewikkelde dans uit en krijgt een groot applaus. Op een bankje gebruiken we de lunch. Florian komt ook aanlopen en schuift aan.
Even voorbij Castrojeriz is het klimmen geblazen, een steile berg op. Twee Italiaanse chica’s duwen hun mountainbike de berg op, een hele klus. Daarna naar beneden, maar liefst 18% afdaling, de knieën hebben het zwaar te verduren. Na de vallei te hebben doorkruist komen we bij een pelgrimsherberg die gerund wordt door Italiaanse vrijwilligers, m’n Italiaanse vrienden moeten natuurlijk even naar binnen om in hun moerstaal te kunnen praten met de vrijwilligers.
Als we weer buiten komen zijn m’n beenspieren helemaal verstijfd door de kou. Het regent namelijk al een paar uur en de temperatuur is flink gedaald en de wind is aangehaald. We gaan over de brug over de Rio Pisuerga en lopen Itero de la Vega binnen. We worden aangesproken door een irritante propper die overnachtingsplekken probeert te slijten. Met veel moeite komen we van die knakker af en lopen door naar de albergue.
Albergue La Mochila
C/ Santa Ana, 3
Itero del la Vega (Palencia)
Tel.: 979 15 17 81, 609 513 454
lamochilaitero@gmail.com
Vol pension: € 14
Gepubliceerd met Blogsy
Hoi Syds, met ongelofelijk veel respect lees ik je blog. Ik probeer in te voelen wat het met je doet als je een dergelijke tocht aflegt. Dat lukt gedeeltelijk maar het moet zo zijn dat deze reis jou heel veel brengt. Succes met het afronden van jouw bijzondere reis.
Groet Jan