Na een karig ontbijt afscheid genomen van Ignatius. Het gaat vandaag heuvel op en heuvel af. De route is wonderschoon maar de zon is er vroeg bij en het wordt stikheet. En tot overmaat van ramp loopt de route dwars door de graanvelden zonder ook maar een streepje schaduw.

Blijkbaar is dit stuk populair bij fietsers, want de ene groep na de andere groep, maar ook stelletjes en individuen komen op mountainbikes me achterop.

Bij een houten gedenkteken van de via Francigena moet ik uiteraard een groep van 6 Italiaanse mountainbikers op de foto zetten. Met een ‘grazie mille’ gaan ze er weer vandoor.

Het is erg dun bevolkt gebied en de hele ochtend is er geen bar te bekennen, dus geen koffie. Als ik rond 13:00 uur aankom in Gambassie Terme vallen de mussen echt van het dak. Bij de bar naast het tankstation neem ik plaats op het beschaduwde terras en wacht tot de zon wat minder fel wordt.

Maar ik kan niet al te lang wachten, want heb nog drie uur lopen voor de boeg. Dus om 14:15 vertrek ik weer. De medewerker van het Toerist office laat ik nog even telefonisch checken of ik terecht kan in het Augustinus klooster, en dat is geen probleem.

Met een gerust hart ga ik op pad. Het eerste deel is lekker schaduwrijk en loopt dwars door de wijn- en olijfboomgaarden. De vallei uitlopen is echter weer een forse klimpartij terwijl de zon ongenadig het land laat zinderen.

Opvallend veel auto’s met Nederlandse kentekens passeren. In een klein dorpje is een markt, maar alle stands verkopen alleen maar snoepgoed. Waar dat nu weer goed voor is ? Maar de klandizie komt van heinde en ver, en het is er gezellig druk. Zelfs de paters komen snoep kopen.

Dan worden de contouren van San Gimignano zichtbaar. Een stad waar aanhangers van de Welfen of Ghibellijnen onderling rivaliserenden wie de hoogste toren kon bouwen. Ooit heeft de stad 78 torens gekend, nu staan er nog een 10-tal die de sky-line van de stad bepalen.

Logies:

Convento S.Agostino
Piazza S. Agostino 10
San Gimignano

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•