Peter en de Franse dames zijn al vroeg op, ik draai me nog een keer om. Om 7 uur er toch maar uit en ontbijten, de rest is dan al op pad, dus ik heb de Gite voor me alleen. Van Espeyrac gaat het pad steil omhoog naar het dorpje Senergues. Daarna volgt een makkelijk pad naar Conques.

 

Voor vele wandelaars is dit de eindbestemming. Conques ligt precies 7 wandelwagen vanaf Le-Puy-en-Velay. Dus veel wandelaars wandelen in een weekje van Le-Puy naar Conques en gaan dan weer naar huis, het zal dus een stuk rustiger worden na Conques. In Conques ga ik eerst naar het OdT, kan ik mijn blogs posten. Daarna loop ik naar de abdijkerk. Daar zit Peter en een Ierse jongen op een terrasje en zwaait me van verre al toe.

 

Dus eerst maar koffie, een laf bakje, en dat voor drie euro. De abdijkerk is geen kerk meer, maar een toeristische attractie waarbij de kinderen op de plateaus klimmen. Het is mij te druk daar, en daarbij stelt het interieur van de kerk niets voor. Bij de bibliotheek die bij het abdij-complex hoort, en dat geen bibliotheek meer is, maar een souvenirswinkeltje, haal ik een stempel Hvoor in mijn pelgrimspaspoort.

 

Ik neem afscheid van Peter en ga verder. Weer een zeer steil wandelpad naar boven. Halverwege staat een kappelletje. De deur is open en het is er lekker koel, ik maak er mijn privé lunchroom van. Daarna de laatste ruk naar boven, dat valt niet mee want het laatste stuk is onbegroeid en het zonnetje schijnt lekker. Dus zweten geblazen.

Gite les Volets Bleus
3 Rue Camille douls
Decazeville
06-49899716
Logies: € 13

Onbewust neem ik een variant van de GR65 die me halverwege tussen Fonteiles en Decaseville weer op de hoofdroute brengt. Qua km’s maakt het niet zoveel uit, dus prima die variant. In een klein gehuchtje staat koffie, thee en siroop klaar, donativo. Doet me aan het Pieterpad denken waar ook hier en daar spontaan mensen eten en drinken klaarzetten voor wandelaars. Luc, de eigenaar maakt een praatje en vraagt of ik zijn gastenboek wil tekenen. De hond komt gezellig bij me liggen en ik drink lekker koele citroen limonade.

 

Even verderop zie ik een bord staan dat ik me precies op de groene meridiaan van Frankrijk bevindt. De groene meridiaan is een initiatief van de franse kunstenaar Paul Chemetov. Van Duinkerken tot Prats-de-Mollo-la-Preste in de Pyreneeën loopt de middellijn van Frankrijk die over de gehele lengte beplant is met bomen. Dit betekent dat ik me ook zo’n beetje op de helft bevindt van de etappe Le-Puy – St. Jean.

 

Ik zie Decaseville al van verre liggen, een industriestad die beneden in het dal van de rivier de Lot ligt. Maar voordat ik er ben moet ik eerst zo’n 300 meter afdalen. De Gite ligt aan de GR65, dus die kan ik niet missen. Er is nog plek. Ik doe eerst inkopen bij Carrefour en maak in de keuken van de Gite mijn avondeten klaar.

 

Pelgrimsmenu

• 2 varkenskarbonades
• Voorgebakken krieltjes
• Appelcompote
• Toetje