Collega Bas noemde het al in een reactie op m’n blog, ontdek de verschillen tussen de jacobswegen in Frankrijk en Spanje. Nou, die zijn er zeker. Ten eerste valt de drukte op, het wemelt gewoon van de pelgrims op de camino Frances. Ook een groot verschil zijn de paden, in Frankrijk zijn de paden gewoon zoals ze zijn. De staat van onderhoud hangt van de belangen van de plaatselijke boeren of grondbezitters af. In Spanje zijn de paden op en top verzorgt, bijna een beetje kunstmatig. Ook de markering in Spanje is heel goed, soms wel driedubbel, wit-rood markering van de GR, een gele pijl en een blauw schild met jacobsschelp. Ook staan er om de paar kilometer informatieborden met hoeveel kilometer het nog is naar de volgende twee dorpen. Dat was in Noord-Frankrijk wel anders, hoe vaak ik daar wel niet verdwaald ben door onduidelijke of ontbrekende markeringen !

Wat ook opvalt is het verschil in prijzen. Betaalde ik in Frankrijk tussen de 12 en 15 euro voor een overnachting, in Spanje tussen de 6 en 12 euro. Ook het bakje koffie of de boodschappen zijn algauw 25% goedkoper. Er zijn gelukkig ook overeenkomsten, ook in Spanje wordt je op straat begroet en bejegen de mensen je vriendelijk. Minpuntje is dat de Spanjaarden slecht of geen Engels spreken. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

De route loopt door de Spaanse Pyreneeën, aan deze kant zijn de bergen begroeid met dichte bossen. Vandaag dan ook veel door de bossen gelopen. Regelmatig kom ik Luciano tegen. We hebben afgesproken dat ieder zijn eigen tempo loopt, en dat we elkaar treffen in de refugio in Arre waar we twee bedden hebben gereserveerd. Toch lopen we soms een stukje met elkaar op, of verliezen we elkaar weer uit het oog. Onderweg breidt het clubje zich uit met nog een Italiaan uit Rome en een Belg. Met z’n vieren lunchen we in Zuriáin.

Tegen half vier bereiken wij de refugio Trinidad de Arre in Arre die gevestigd is in een voormalig klooster. Ik maak mijn rugzak helemaal leeg en pak de bus naar Pamplona. Daar ga ik op zoek naar een schoenmaker om m’n rugzak te laten repareren. Maar weer zit het me tegen, alle vier de schoenmakers die ik bezoek zijn op zaterdag gesloten, een vijfde kan ik niet vinden. Ik keer met nog steeds een kapotte rugzak terug naar de refugio.

Daar heeft Luciano een verrassing voor me in petto. Hij heeft een pasta Napolitiano klaargemaakt en nodigt me uit om mee te eten. Lekker, pasta klaargemaakt door een Italiaan. Ook de andere Italiaan schuift aan. Hij heet Sandro en is in Saint Jean begonnen. Hij werkt in de ‘Wellcoming staff’ van een groot museum in Rome.

Albergue de la Trinidad de Arre
Puente del Peregrino nº 2, C.P.:
31194 – Arre (Navarra)
Tel: 0034 948332941
www.alberguearre.com
hmtriniarre@maristasiberica.com
Logies: € 8

Gepubliceerd met Blogsy

Gerelateerde berichten:

Dag 1. St. Jacobiparochie – Easterlittens (31 km) Dag 39. Posilot – Etouvry (34 km) Dag 52. Montceaux-L’Étoile – Noailly (30 km) Dag 104. Negreira – Logoso (36 km)