Op veler verzoek nog een laatste blog over mijn terugreis van SdC naar huis. Tevens een terugblik op alles wat op mijn pad kwam vanaf het moment dat ik thuis kwam en nu, dinsdag 17 november.   Eerlijk gezegd kon ik me er zelf niet toe zetten om de laatste blog te schrijven. De energie…

Vandaag de dag gevuld met een stadswandeling en lekker borrelen op het terras, een fotoimpressie:   Gepubliceerd met Blogsy Gerelateerde berichten: Dag 1. St. Jacobiparochie – Easterlittens (31 km) Dag 39. Posilot – Etouvry (34 km) Dag 52. Montceaux-L’Étoile – Noailly (30 km) Dag 103. San Marcos Monte de Gozo – Negreira (29 km)

Vanmorgen samen met Irma de bus naar Fisterra genomen. Na aankomst eerst een kop koffie genomen in bar Canario, daarna bij het OdT de route naar kaap Finnisterra opgepikt. Onderweg zagen we een mooi strandje waar we later op de dag konden zwemmen en zonnebaden. Na zo'n 3 en een halve kilometer komen we aan…

Vreemde gewaarwording om vandaag niet meer te hoeven lopen, niet meer de gebruikelijke routine van rugzak inpakken, wandelen, koffiebreak, wandelen, lunch, wandelen, douchen, eten en slapen. M’n benen vragen me waarom we vandaag niet lopen, de spieren jeuken.   Vanmorgen eerst lekker ontbijten met Irma. Daarna slenteren we door SdC en bezoeken de cathedraal. Ook…

's Morgens pakken we de 8:20 uur bus naar Santiago. Rond een uur of tien komen we aan op het estacion de autobuses. In een bar drinken we samen een laatste kop koffie. Dan is het tijd om afscheid te nemen. Best een emotioneel moment, ten slotte hebben we toch een maand samen lief en…

De laatste etappe. De eerste 15 km lopen we door uitgestrekte bossen, de enige onderbreking is een klein kerkje bij Ermita San Pedro Martir. Ik ruik de zee al een tijdje, een laatste heuvel over en dan zie ik de Atlantische oceaan. Alleen uitkijkend over de oceaan beleef ik een emotioneel moment, pas nu realiseer…

Het is donker en mistig als we Negreira verlaten. De route is moeilijk te volgen door het beperkte zicht. Een uil laat zijn sinistere schreeuw klinken in het bos. Best spooky. De paden zijn stenig en nat, het is opletten geblazen. Als de zon opkomt blijft de mist hier en daar hangen, dit levert echt…

Soms gebeuren er bijzondere dingen. Ik overnacht in een albergue met 400 bedden in 50 kamers. Als ik ’s morgens m’n ogen opendoe kijk ik rechtstreeks in de ogen van Florian. Ik sliep al toen ik gisteravond nog iemand hoorde binnenkomen, ik heb er verder geen acht opgeslagen, me omgedraaid en ben weer in slaap…

De ondertitel van mijn blog luidt “ik vrees het eindpunt meer dan het wenkt”. Dat gevoel heb ik wel als ik de laatste kilometers naar Santiago onder mijn schoenen laat wegglijden. Enerzijds enorm blij dat ik er bijna ben, en terug kan naar alles wat me lief is. Anderzijds het einde van een geweldig avontuur,…

Hoe dichter we Santiago naderen, hoe beter de auberges. Vannacht in een uitstekende auberge geslapen, alles nieuw en schoon, net sanitair en goede bediening. Ook het diner is heel goed, goed en veel. En bij het ontbijt kun je verse koffie kopen, helemaal goed.   Met z’n drieën gaan we op stap. We passeren een…

Vanaf Sarria is het nog 112 km naar SdC. Busladingen met kersverse pelgrims starten hier om de minimale afstand af te leggen die hun het recht geeft op een Compostella (soort oorkonde). Veel Spaanse jongeren lopen dit deel van de Camino omdat het goed op hun CV staat, het “bewijst” dat ze doorzettingsvermogen hebben.  …

Er hangt een zeer dichte mist over de bergen als we O Cebreiro verlaten, bovendien is het nog donker. Je kunt nog geen 5 meter voor je uit zien. Als we zo’n 10 minuten onderweg zijn hebben we nog geen gele pijl kunnen ontdekken. Wel weerschijnt m’n hoofdlamp op een houten kruis. Blijkbaar is hier…

De spieren in mijn bovenbenen hebben zich goed hersteld vannacht. Na een zeer uitgebreidt ontbijt voor maar liefst 2 euro verlaten we de auberge. De route brengt over asfaltwegen tussen de bergen door, er is slechts sprake van een lichte stijging dus makkelijk beloopbaar. Voordat ik er erg in heb zijn we al in Trabadelo,…

We lopen El Acebo uit en dalen af naar de vallei. In het dorpje Molinaseca steken we via een prachtig gerestaureerde romaanse brug de Rio Meruelo over. Pal rechts van de brug drinken we in een bar een kop koffie. Even buiten het dorp vervolgt de route over een steil stenig pad. Sandro rent naar…

Vandaag het hoog(s)te punt van mijn Camino. Het Cruz de Ferro op 1504 meter hoogte. Minder impossant dan ik verwachte, eigenlijk is het maar een miezerig kruisje op een hoge houten paal. Maar de symboliek erom heen is groots. Een van de gedachtengangen is dat ieder zijn eigen kruis draagt, en die symbolisch achterlaat bij…

Het einde van de meseta. Na het dorpje Villares de Órbigo lopen we de eerste heuvel op, het voorgebergte van de bergketen Montes Lėon die het westelijke deel van de meseta omsluit. Voor mij was de meseta prachtige natuur en doodsaai. Dat sommige etappes doodsaai waren heeft denkelijk niet zoveel met het landschap te maken…

Het is bitterkoud als we Relegios verlaten, de adem vormt wolkjes in de lucht. Gelukkig is het windstil. Even buiten Mansilla de Las Mulas komen we Florian tegen. Hij had gisteravond 5 liter wijn soldaat gemaakt met twee ieren en had zich verslapen. In een auberge gaan we eerst maar aan de koffie, dan kan hij…

Als we vanmorgen de albergue verlaten is het nog steeds koud, nat en onstuimig. Uit voorzorg de regenkleding maar weer aan, en nu ook de gamaschen. Als het licht wordt krijgen we het flink voor de kiezen. De wind haalt aan tot stormachtig en er vallen pittige buien waarbij er heftige windvlagen zijn. Je moet…

Herfstweer. De herfst is ingetreden op de meseta. Vanmiddag begon het eerst te mieseren, daarna begon het flink te regenen. Het is koud en het begint te waaien. Voor de zesde keer tijdens de reis doe ik de regenkleding aan en de regenhoes over de rugzak. Tegen beter weten in neem ik niet de moeite…

Een lange saaie dag. Het eerste deel van de route was wel leuk te wandelen, grotendeels langs een irrigatiekanaal tot Fromista. Het tweede deel is lang en saai. De route blijft pal langs de N-120 lopen en loopt door landbouw velden heen waar de gewassen al van geoogst zijn. Voortdurend raast het verkeer langs. Een…

De meseta. Van Burgos tot Leon loopt de Camino de Frances over de hoogvlakte. Door velen verguist, 9 maanden winter, drie maanden hel. Er zijn pelgrims die de meseta links laten liggen en de bus pakken. Ik vindt de meseta alleen maar mooi. Eindeloze vergezichten, verborgen dorpjes, woeste bergen. Boven op de top van een…

De cathedraal van Burgos staat geheel terecht op de lijst van Unesco’s Werelderfgoed. Magnifiek, wat een prachtige kunst in de grote en wonderschone cathedraal. In de cathedraal is een 5-luik te zien van de kruisiging van Jezus tot de wederopstanding, dit allemaal zeer gedetailleerd uit steen gehouwen, gebeiteld en gesneden. Met recht Monnikenwerk. Ook de…

Een internationale samensmelting, de pelgrimage naar SdC. Gisteren zat ik aan tafel met 2 Italianen, en Fransman, een Spanjaard, een Amerikaan en een Nieuw Zeelander. Vandaag ontmoette ik een Brabander die samen met een Canadees een boek gaat schrijven over de Camino. De Europese Unie in de praktijk, de verbroedering van alle landen, standen, culturen…

“Oooh, your that guy from Holland who walked all the way from home”. Het geruchtencircuit gaat snel op de camino, of om het even plat te zeggen, er wordt over me geluld. Ik krijg wel leuke reacties onderweg en alom verbazing als ik vertel dat ik al bijna 2.900 kilometer heb afgelegd en op 16…

Na enig gezoek vindt ik een aantal kilometers buiten Logroño een waardige plek voor mijn ouwe trouwe Meindl’s. Op het talud van een kruis, met de jacobsschelp op de staander, krijgen ze hun laatste rustplaats. De nieuwe schoenen lopen goed. Maar doordat de zolen nu weer recht zijn, ipv schuin afgesleten, krijg ik wat last…

Heerlijk, lopen zonder rugzak. Vanmorgen eerst de rugzakken naar een ander hostel gebracht. Het hostel waar we vannacht geslapen hebben was niet super, daarom hebben we voor vanavond een ander hostel gereserveerd. Daarna de eerste bus (7:45 uur) naar Los Arcos genomen. Uiteraard willen we nog een stempel van Los Arcos in ons pelgrimspaspoort, maar…

Het land van de Rioja, ik loop weer tussen de wijngaarden. We, mijn twee Italiaanse vrienden en ik, starten als het nog donker is. Even buiten het dorpje Cirauqui zie ik de zon prachtig over de heuvels opkomen. Het is daar wel opletten geblazen. We lopen over een heel oude weg, waarschijnlijk nog uit de…

Vanmorgen vroeg op pad, samen met Luciano en Sandro. Eerst door een paar randsteden van Pamplona, Arre, Villava en Burlada. Daarna via een fietspad en een park de Magdelenabrug over, dit is een oude middeleeuwse brug over de rivier de Arga. En zo lopen we het centrum van Pamplona binnen. Hier is het nog een chaos…

Collega Bas noemde het al in een reactie op m’n blog, ontdek de verschillen tussen de jacobswegen in Frankrijk en Spanje. Nou, die zijn er zeker. Ten eerste valt de drukte op, het wemelt gewoon van de pelgrims op de camino Frances. Ook een groot verschil zijn de paden, in Frankrijk zijn de paden gewoon…

Mijn lichamelijke conditie is na 2600 km uitstekend te noemen. Het bultje tussen Saint Jean en Roncesvalles, goed voor 1100 hoogtemeters en 26 km heb ik binnen 5 uren bestormd. Daarbij tientallen, of misschien wel honderdtallen pelgrims achter me gelaten. Omdat ik redelijk op tijd ben vertrokken ben ik om kwart over twaalf al bij…

Opgewonden sta ik op, vandaag bereik ik een nieuwe mijlpaal. Saint Jean-Pied-de-Port, de plaats waar de 3 grote GR routes samenkomen en de oversteek over de Pyreneeën begint. Zonder ontbijt ga ik op pad. Ik reken erop in het volgende dorpje brood te kunnen kopen. Maar ik kom van een koude kermis thuis, de bakkerij…

Het is duidelijk dat ik me in de voorgebergten van de Pyreneeën bevindt. De heuvels worden alsmaar steiler en hoger en in de verte steken de silhouetten van de Pyreneeën duidelijk tegen de lucht af. Dit is het landschap waar ik van hou, en de paden die ik graag bewandel. Via de poort van het…

Het buitje gisteren heeft behoorlijk wat schade aangericht. De paden en wegen liggen bezaait met afgewaaide takken en omgevallen bomen. Overal hoor je kettingzagen. De doorgaande wegen zijn wel weer begaanbaar gemaakt. Maar op,de bospaadjes is het een chaos. Het is over bomen klimmen, er onder door kruipen of omlopen. De telefoonmaatschappij zal het druk…

Via het meertje Lac d’Arzacq verlaat ik Arzacq-Arraziguet, na het bos weer de vertrouwde maisvelden in. Wederom een makkelijke route door licht glooiende heuvels. Onderweg haal ik een kamergenoot in die vannacht in dezelfde Gite sliep. Het is een Fransman die net gepensioneerd is en ietwat gebrekkig Engels praat. Hij is vorig jaar gestopt met…

Hihi, was vanmorgen als eerste van bed, m’n kamergenoten sliepen allemaal nog. Het was een warme plakkerige nacht, het zweet gutste van m’n lichaam. Maar ondanks dat toch wel goed geslapen. Deze ochtend is de lucht bewolkt, dus de dag begint niet zo warm als gisteren. Ik haal een baguette bij een tabakszaak, ik kwam…

’s Morgens om 7:30 uur is het al warm, de temperatuur loopt ’s middags op tot boven de 36 graden. Bloedheet. Gelukkig komt er tegen het eind van de middag wat sluierbewolking zodat zo nu en dan de zon wat minder heet is.   In Nogaro negeer ik de zoveelste cathedraal, maar haal wel even…

De vier medepelgrims die samen met mij op de slaapzaal slapen staan allemaal vroeg op. Ik ben toch wakker, dus sta van ellende ook maar op. Na het ontbijt ben ik dan ook al vroeg op pad. Even buiten Larressingle kom ik op een historisch punt, een middeleeuwse brug ‘pont d’Artigues’ die het markeringspunt in…

Normaal kies ik altijd voor de kortste route. Even buiten Marsolan heb ik de keus tussen twee varianten, via het historische stadje La Romieu of via een 4 km kortere route. Het Franse stel gaf gisteren zo op van het historische stadje met een klooster dat op de Unesco world Herritage lijst staat dat ik…

Gisteravond nog even met vier Oostenrijkers gesproken. Ėėn van hen had in Moissac vergeten zijn orthopedische inlegzool in ėėn van zijn schoenen te doen. Onderweg kreeg hij al wat spierpijn, maar had verder niets in de gaten. Gister aan het eind van de dag werd de pijn ondraaglijk en kan hij de ene voet amper…

Ik verlaat Moissac via het kanaal. Mooi vlak, net als in Friesland. Halverwege in het dorpje Malause, drink ik bij een Pizzeria annex bar een kop koffie. Niks bij de koffie deze keer, de bakker heeft een vrije dag of zo, er hangt een briefje op de deur dat hij op 24 augustus gesloten is,…

Zonder ontbijt verlaat ik Lauzerte, ik kan geen bakker vinden en er is niemand op straat om het aan te vragen. Na een half uurtje lopen lost dat probleem zich zelf op. Als ik een nieuw weggetje insla zie ik Marco en Christina, een jong Duits stel wat ik gisteren in de Gite ontmoet had,…

De dag begint grauw en bewolkt, het zal toch niet gaan regenen ? Als ik nog 5 minuten verwijderd ben van Lascabanas begint het te regenen. Ik mopper in mezelf, had het nou niet nog ff 5 minuten droog kunnen blijven tot ik lekker op het terras van een bar of restaurant zit. Dat was…

In Varaire loop ik naar een Gite voor een kop koffie. De eigenaren blijken Nederlanders te zijn die een paar jaar geleden “het roer om hebben gegooid”. Ze hebben beide hun baan opgezegd en met behulp van hun spaargeld en steun van de familie een pand gekocht met het doel er een Gite te beginnen.…

Een lange saaie dag. Het landschap is doodsaai, de ene heuvel na de andere. Veel asfalt en veel bomen. Het enige wat enigszins de moeite was, was het stadje Cajarc. De afdaling was spectaculair, met een enorme grot als toegift. Het stadje zelf stelt niet zoveel voor, maar uit het stadje loopt de route langs…

Een makkie vandaag. Alleen het eerste stuk van Decaseville naar Livinhac-Le-Haut is pittig steil, de afdaling gelukkig een stuk minder. Ik had nog geen ontbijt gehad, dus haal bij de boulanger in Livinhac een lekker stuk vlaai en een flute. Op een bankje op het plein eet ik het stuk vlaai en zit eigenlijk wel…

Peter en de Franse dames zijn al vroeg op, ik draai me nog een keer om. Om 7 uur er toch maar uit en ontbijten, de rest is dan al op pad, dus ik heb de Gite voor me alleen. Van Espeyrac gaat het pad steil omhoog naar het dorpje Senergues. Daarna volgt een makkelijk…

De route start langs de rivier de Lot. Maar al snel moet er flink geklommen worden. Een oude man houdt het hek voor me open. Met een stevig tempo zet ik de klim in. Tot mijn verbazing blijft de oude man vlak achter me. Halverwege de berg stoppen we beide even om op adem te…

Klote ambtenaren ! En nee, dan bedoel ik niet die hardwerkende collega’s van mij, maar de ambtenaren van de Franse en Nederlandse posterijen. En ja, dan ik er even aan voorbij dat post.nl tegenwoordig geen Rijks eigendom meer is, en wellicht La Poste ook niet meer. Maar de ambtenaren streken zijn ze nog niet kwijt…

Vandaag een lange dag, ik had er vanmorgen echt geen zin in. Toch maar vroeg opgestaan en de Gite verlaten. Eerst naar de bakker voor een flute en een tompouce. Die laatste is m’n ontbijt. Het is nog nevelig en stervenskoud, ik wacht wel even tot het warmer wordt voor een compleet ontbijt. Langzaam komt…

Ik verlaat Saugues vroeg, er lopen al diverse pelgrims voor me. Bij het verlaten van het stadje nog meer “boomkunst”‘, zeker een groot talent. Om de beelden in de bomen te zien voordat het een beeld wordt getuigd van een creatieve geest. En de beelden zijn daarbij ook nog heel gedetailleerd en goed geproportioneerd, en…

Ik loop nog wat slaperig Montbonnet uit. Ik mis de wit-rood markeringen en raadpleeg mijn navigatie-app. Gelijk al verkeerd gelopen. Ik heb geen zin om terug te lopen en blijf de d-weg volgen totdat de route die weer kruist. Daarna een steile afdaling naar het dorpje Saint-Privat-D’Allier die in een diepe kloof ligt. Hier ontbijt…

Ík gun mezelf een halve vrije dag. De speciale pelgrimsmis in de Cathedraal wil ik deze keer niet missen, dus om 6:30 van bed om op tijd te zijn. De mis is net begonnen, dus ik schuif zachtjes een van de banken in. Ik versta geen woord van dat vrome praat, maar geniet van de…

Toen ik gisteravond uit de bar terugkwam bleek dat ik niet meer alleen was. Even later komt een jong stel aangelopen. Het zijn Slowaken die in Stuttgart wonen. Zij is onderwijzeres en hij doet projecten. Een aantal van zijn projecten hebben met de pelgrimswegen te maken. Hij is van jongs af aan al zeer geïnteresseerd…

Vanmorgen opnieuw afscheid van Frank genomen, ik zeg nog tegen hem, tot in de eerstvolgende bar waar koffie te krijgen is. Een half uurtje later ga ik zelf op pad. Eerst een steil pad omhoog naar het historische stadje Montarcher. Na even rond te hebben gekeken en wat foto’s genomen te hebben vervolg ik mijn…

Soms loopt het even anders dan je gepland had. Vandaag had ik gepland om 37 km te lopen naar Usson-en-Forez. Ik had er echter geen rekening mee gehouden dat er vandaag een beklimming van 900 meter op het programma stond. Maar laat ik even bij het begin beginnen.   In Moingt, een dorpje dat in/tegen…

De tent pak ik door en door nat op, hij is wel een kilo zwaarder lijkt het. Ik ontbijt maar even in de ontspanningsruimte van de camping, daar is het tenminste warm en droog. Dan op pad, na zo’n vier km ben ik weer terug op de route, het is dan nog 3 km naar…

Zonder ontbijt verlaat ik Saint-Jean-Saint-Maurice-sur-Loire. Volgens de medewerkster van de Office de Toerisme zou het restaurant in Saint-Maurice brood verkopen. Als ik het restaurant passeer is het er nog donker en zit de deur op slot. De route brengt me langs het stuwmeer en de Loire. Plotseling is de Loire verdwenen, deze gaat als een…

De twee Duitse pelgrims staan vroeg op, ik draai me nog even om om verder te slapen. Dat wil niet meer lukken, dus om 6:45 sta ik ook maar op. Om klokslag 8 uur trek ik de deur van de Gite achter me dicht en ga ik op pad. Even buiten Noailly zie ik een…

Zonder ontbijt ga ik op pad. Rond 10:00 uur kom ik Marcigny aan. Aangezien dit waarschijnlijk zo’n beetje de laatste grote stad is tot Le-Puy-en-Velay besluit ik even goed boodschappen te doen. Eerst maar even pinnen, het zal me niet weer gebeuren dat ik krap in mijn geld zit. Daarna boodschappen doen bij de ATAC.…

Na een rustig nachtje slapen op een lege camping vroeg op pad. Officieel zou ik vanaf de camping terug moeten naar Gueugnon om de route via de linkeroever van de rivier te volgen. Maar aangezien dat zo’n 5 km om is, loop ik gewoon vanaf de camping verder via de rechteroever. Hier loopt een prima…

Vanmorgen bij Uxeau afscheidt genomen van de GR13. De komende dagen volg ik een route die beschreven staat in de topo-actief wandelgids Verbinding Vezelay – Le-Puy-en-Velay, het is een traverse tussen de GR13 en “de weg van Cluny”. Vanaf Cluny ligt een historische pelgrimsweg naar Le-Puy-en-Valay die de Benedictijnse monniken hebben aangelegd. Langs de route…

Ik heb me de avond ervoor slecht voorbereid op de route. Ik loop op de navigatieapp Larochemillay uit en vindt geen markeringen. Loop toch door en zie op een weidepaaltje een heel vaag geworden markering, ah, ik zit toch goed dacht ik en loop verder. Maar ook verderop geen markeringen meer. Op een gegeven moment…

Vandaag staat de hoogste top van de Morvan op het menu. In Athez start ik direct al met een forse klim. Daarna de heuvel weer af kom ik in het dorpje Le Bourgh. Als ik de navigatieapp check blijk ik helemaal van de gps route te zijn afgeweken. Maar de markeringen kloppen wel exact met…

Tijd. Wat gaat de tijd toch snel. Vannacht werd ik wakker omdat ik moest plassen. Terug in de slaapzak wilde de slaap niet direct terugkomen. En daar gaan je gedachten, terug in de tijd. Morgen arriveer ik in Lac-des-Settons. Ergens in 1999 of 2000 ben ik daar met Irma en de kinderen op vakantie geweest,…

Wat is de Morvan toch mooi. Hier heb ik tussen die eindeloze korenvelden en wijnranken zo naar verlangt. Het grillige en avontuurlijke karakter van de Morvan. Met steile hellingen, oprijzende rotspartijen, weelderige bossen, de rivier Le Cure die dan weer kabbelt als een smal beekje, en op andere plekken zo breed is als de Maas…

Vanmorgen eerst lekker uitslapen … dacht ik. Maar de overige pelgrims stonden allemaal om zes uur op. Dus omdat ik toch wakker was er maar om zeven uur uitgestapt. Wanneer ik beneden aan het ontbijt zit komen plotseling de andere pelgrims binnen. Blijkt dat ze naar de vroege mis van 7:00 uur zijn geweest. Jammer,…

Het heeft de hele nacht geregend, als ik wakker wordt regent het nog. Ik maak noodgedwongen maar weer gebruik van de gemeenschapsruimte voor het ontbijt. De tent pak ik kleddernat op en hijs mezelf maar weer in de regenkleding. In de loop van de ochtend klaart het op en kan de jas weer uit. Het…

De dag begint goed. Er loopt dwars door Auxerre een prachtig pad dat tevens dienst doet als pelgrimsroute. Goed gemarkeerd en al, dus ik loop er lustig op los. De route buigt steeds westelijker af, ik denk bij mijzelf dat zal buiten Auxerre wel weer meer naar het oosten zijn. Op een gegeven moment heb…

Weer een lekkere koele dag vandaag, de zon laat zich pas laat op de middag in Auxerre zien. Op de wind was het soms koud, een aantal keren overwogen om de jas aan te trekken, maar toch maar niet gedaan. Chablis verlaat ik uiteraard via de velden met wijnranken. Even buiten het dorpje Milly staat…

Vandaag een makkelijke dag, het is tenslotte zondag. Voordat ik vertrek repareer ik met succes mijn tentframe. Met een waterslangklemmetje en ducktape versterk ik 1 van de aluminium buizen zodat deze niet verder kan inscheuren. Na de sleutel van de refuge in de brievenbus te hebben gegooid ga ik op pad. Via trappen omhoog naar…

Stilte. Ik vraag Ingeborg wat stilte voor haar betekent. Het duurt even voor ze antwoord. Ze woont alleen, stil zijn is voor haar dan niet ook moeilijk. Het is niet zo dat ze zichzelf een spreekverbod heeft opgelegd. Als de gasten dat willen, dan is er altijd ruimte voor een gesprek. Wel heeft ze nooit…

Waarom. Waarom deze reis vragen mensen, waarom verlaat je me voor 15 weken vraagt Irma. Voor mij is er geen 1 waarom, maar een aantal waarom’s waar ik me bewust van ben, maar denkelijk ook een aantal waarom’s die ik onderweg nog moet vinden. De kiem voor deze tocht is denkelijk zo’n 20 tot 25…

Na een uitgebreidt ontbijt in de Chambre-de-hotes op pad. Ik had zoveel gegeten dat ik de eerste kilometers gewoon buikpijn had. Ik had steeds alle lof over de kundigheid van de Franse ingenieurs. Vandaag kon ik ze wel verwensen, eerst gaat de route langs een streep rechte spoorlijn, daarna nog zo’n 3 km over een…

De blog wordt goed bezocht, volgens de statistieken de laatste dagen zo’n 300 pageviews per dag. Vindt ik leuk. Fijn dat er zoveel mensen het leuk vinden mijn avonturen te volgen, en ook fijn dat er zoveel reacties worden geplaatst. Dat maakt de blog levendig. Facebook vrienden moet ik helaas teleurstellen. De blogs worden ook…

Vannacht slecht geslapen. Hoewel ik op aaneengeschoven tafels sliep, voelde ondergrond hard en koud aan, waardoor ik steeds wakker werd. Maar vroeg op pad dus. Eerst naar de boulangerie voor brood, maar die ging pas om acht uur open. Had geen zin om daar op te wachten, dus mijn ontbijt bestond uit 9 abrikozen en…

Eerst naar de bakker voor een baguette, daarna rustig ontbeten in mijn privé-appartement. Rondt 9 uur gooi ik de sleutel bij de Mairie door de brievenbus en begin aan mijn wandeldag. Een heel mooi en gevarieerd wandelpad tot het dorpje Outines. Door de korenvelden, langs bosmeertjes, door de bossen, langs grote boerenhoeven etc. Even buiten…

It feintsje fan Menaem Dy jaget troch it griene wald En wieuwt tsjin elk jong faam Ien hiel de wiide wrald   Nou ja, nou ja, Hwent sinne en wille is mear as jild Yn bosk en iepen fjild Yn bosk en iepen fjild     Dit liedje mijmert vaak door mijn hoofd als ik…

In Vitry-le-François loopt de rivier de Marne onder het kanaal door, weer zo’n knap staaltje ingenieurswerk. Dagritme: ’s Morgens wakker worden tussen 7 en 7:30 uur. Kleren aantrekken Ontbijt klaarmaken, theezetten en brood smeren Ontbijten Afwassen (Droge) was afhalen en in rugzak doen, waslijn en knijpers opruimen en in rugzak Kussen, slaapzak en matje oprollen…

Om 6:00 uur begonnen de wijnboeren al met hun tractoren langs m’n tent te scheuren, van slapen kwam daarna niet veel meer. Dus de boel maar opgepakt, met een stuk oud brood ontbeten, en weer aan de wandel. Na Trepail veranderd het landschap weer in korenvelden, vanaf een heuvel heb ik nog een prachtig laatste…

Vandaag een hoop km’s gelopen. De route vanaf Chateau-Porcien loopt langs een kanaal, de ‘canal de Ardenne’, zo’n 20 km, dan weer op de rechteroever, dan weer op de linker. Wel een beetje saai, vooral omdat de route niet de dorpjes aandoet. Wel een voordeel dat het pad zo vlak als in Friesland, en daardoor…

Net als den brabanders besluit ik in Signy-l’Abbaye eerst de D-weg te nemen naar Lalobbe, de GR maakt weer een slinger, en dat scheelt me toch zeker weer zo’n 3 km lopen. In Lalobbe staat de koffie voor me klaar, mijn cafeïne gehalte begint weer normale proporties aan te nemen. Op een brug staat een…

Geen oog dichtgedaan vannacht. De meneer of mevrouw die boven in het gemeentehuis woont heeft tot half twee heen en weer gelopen, op een gegeven moment wist ik precies welke planken er kraakten en welke niet. Vervolgens was hij of zij om zes uur al weer op, en aan het heen en weer lopen. Om…

Hoop niet dat mijn carrière in de slip raakt door deze pelgrimstocht, of misschien juist ook wel. Het viel me gisteren op dat ik de hele vier weken nog niet over mijn werk gedacht had, althans niet inhoudelijk. Wel eens over collega’s, hoe het met ze zou gaan, of ze me volgen via de blog…

Lood in mijn schoenen. Vanmorgen spierpijn, in mijn heupen. Ik leek eerder te waggelen dan te lopen. Waarschijnlijk gisteren de spieren overbelast bij het beklimmen en afdalen van die super steile heuvels, of bij klauteren over bomen. De hele ochtend had ik er last van, bij name bij het beklimmen van hellingen. Het was alsof…

Leven als god in Frankrijk. Alles zat mee vandaag, de spierpijn was over, het lopen ging lekker. Stipt om 10:30 uur echte koffie op het terras van een hotel in het plaatsje Oignies-en-Thiérache. Naast het hotel een winkeltje om inkopen te doen. Om 12:30 midden in het bos een schuurtje met een bankje voor de…

Toffe peer die Ghislain, we hebben samen wat afgelachen. Vanmorgen kregen we een geweldig ontbijt van de monniken. Ik had me overigens vergist, het zijn niet allemaal bejaarde monniken. Vanmorgen zag ik ook vier monniken die tussen de 30 en 40 jaar waren, en zo te zien lieten ze zich de trappist goed smaken. Aan…

Met de horeca is het slecht gesteld in België. In de dorpen staan de café’s en restaurants te koop of te huur. Het is dan ook slecht gesteld met mijn cafeïne gehalte. Tot vandaag. Tot mijn grote vreugde trof ik vandaag een café aan die ‘ouvert’ was. De eigenaar zat triest voor zich uit te…

Het eerste stuk naar Namen loop ik op met medepelgrim Angelique. Ze vertelt onderweg een heftig persoonlijk verhaal. Haar man had Parkinson en wilde of kon niet meer leven met de heftige zenuwpijnen. Terwijl ze samen de euthanasie voorbereiden krijgt Angelique te horen dat ze kanker heeft. Ook haar leven hangt aan een zijden draadje…

Viva de Tour de France ! Na een lawaaiige nacht op een overvolle camping loop ik ’s morgens de binnenstad van Huy binnen. Daar zijn ze druk bezig met de opbouw en voorbereidingen voor het Tour de France feest. Aangezien de tijdelijke camping geen WIFI had, maar even een gratis WIFI punt gezocht en m’n…

Soms zitten het tegen, soms zit het mee. Vandaag zat (bijna) alles mee. Het enige minpuntje was vanmorgen vroeg. Om 7:15 uur op pad, de eerste trein had ik al horen rijden. Maar blijkbaar was dat een goederentrein geweest, want de eerste trein rijdt op Zondag om 8:31. Maar dan pak ik toch de bus,…

Luik, kort samengevat, een grauwe, vieze, lawaaiige stad zonder hart. Gebeurt me niet vaak, maar voelde me gewoon niet veilig toen ik even iets eten ging halen in de stad. Het jongerenhotel was verder prima. Het enige mooie aan Luik is de Meusse (Maas) die dwars door de stad loopt, ik waande me weer samen…

Ik heb getwijfeld over BelgiëOmdat iedereen daar lachtIk heb getwijfeld over BelgiëWant dat taaltje is zo zachtIk stond zelfs in dubioMaar ik nam geen enkel risicoIk heb getwijfeld over België Ik stond zelfs in dubioMaar ik nam geen enkel risicoIk heb getwijfeld over BelgiëBelgië, België, België, Bel-gi-je   Voor de jongere lezers, dit is een…

Vanwege de te verwachten hitte vanmorgen vroeg opgestaan, en om 6:15 vertrokken van de camping in Puth. Rondt 10 uur al in Valkenburg, na een bakkie koffie door naar Maastricht. Ik had van te voren bedacht om dan de hele middag lekker in het zwembad Geuseltebad te vertoeven en dan ’s avonds de laatste 7…

Lange warme dag, korte blog. Vanmorgen wilde ik vanwege de warmte vroeg vertrekken vanuit Roermond. De wekker gezet op m’n iPad, maar nix gehoord, dus verslapen. Werd pas 7:30 uur wakker. Ik had niets meer voor het ontbijt, dus snel de rugzak ingepakt, de refugio ordentelijk achtergelaten en de sleutel teruggebracht. Heb toen de stadsbus…

Hierboven het stulpje waar ik vannacht in slaap, die grote achter de huizen met een hele grote wekker. Volledig door mij afgehuurd voor 5 euro. En dat in hartje Roermond. Vannacht overnacht ik in een refugio onder in de catacomben van de St. Christoffelkathedraal. Alles is een beetje oud en sleets, maar het is er…

13 dagen geen dak boven m’n hoofd. De hele dag lopen, eten en slapen in de open lucht. Met het bekende Nederlandse weer niet altijd een pretje. Maar met dit mooie weer heel aangenaam. ’s Morgens wakker worden met een koor van fluitende vogels, wie wil dat nu niet. Nadeeltje is dat de tent erg…

Structuren. Ik merk dat ik nu alles weer structureer, de rugzak wordt op een bepaalde manier gepakt, de dagindeling is gestructureerd. Het Pieterpad volgen is lopen volgens een bepaalde structuur, en door mij ingedeeld in etappes. Hoe meer ik er over nadenk, is die drang naar structuur vooral risicomijdend gedrag. Als ik m’n rugzak niet…

Vandaag een zware dag gehad, maar dat ben je gauw vergeten als je het marktplein van Gennep op komt oplopen en er speel een topband, de zon schijnt en het publiek gaat helemaal los. Ben er tussen gaan zitten en weer helemaal bijgekomen. Vanmorgen eerst anderhalve kilometer extra gelopen ivm de andere camping waar ik…

Weer een schitterende wandeldag, een route met veel variatie. Eerst vanaf Wehl het Pieterpad opzoeken, dat was toch nog verder dan ik dacht. Vanaf Wehl naar Loerbeek, en van Loerbeek naar Beek. Na het beklimmen van de eerste serieuze heuvel vond ik op de top de eerste wit-rode markering van het Pieterpad. Ik ontmoette daar…

Zonnig en warm wandelweer. Met de zon erbij wordt zelfs de zoveelste wandeling over een dijk langs de uiterwaarden van de IJssel een genoegen. Het bermbras bloeit uitbundig in allerlei kleuren. Wat is het mooi als de zon schijnt, zong Gerard Cox. Ik moest eerst om een grote lus in de IJssel heenlopen, feitelijk liep…

Vandaag een heerlijke wandeldag gehad, het weer werkte helemaal mee en de Veluwe is wonderschoon. Vanmorgen vertrokken van de camping in Voorst. Ik had niets meer voor het ontbijt, behalve dan een paar hardkeks, dus eerst naar de Coop voor een zak krentenbollen. Onder het lopen twee krentenbollen opgegeten, en kwam al snel aan in…

Zo saai gisteren de route was, zo indrukwekkend en afwisselend was die vandaag. Na Olst voerde de route mij over prachtig aangelegde landgoederen en parken met statige landhuizen. Daar tussen door waren onderdelen van de IJssellinie terug te zien. Blijkbaar heb ik nooit zo goed opgelet op school bij geschiedenisles, maar ik had nog nooit…

Vannacht werd ik wakker en dacht wat is het toch een voorrecht dat je gezond bent, en recht van lijf en leden en in staat bent zo’n onderneming te volbrengen. Fysiek tot nu toe geen enkel probleem. Het gewicht van de rugzak moest eerst wel wennen, ondanks de training. ’s Morgens eerst wel wat stram,…