Weer een schitterende wandeldag, een route met veel variatie. Eerst vanaf Wehl het Pieterpad opzoeken, dat was toch nog verder dan ik dacht. Vanaf Wehl naar Loerbeek, en van Loerbeek naar Beek. Na het beklimmen van de eerste serieuze heuvel vond ik op de top de eerste wit-rode markering van het Pieterpad. Ik ontmoette daar gelijk al drie wandelaars, die was ik tot nu toe nog niet tegen gekomen. Even kort een praatje gemaakt en toen verder. Doordat ik nu weer de markeringen kan volgen hoef ik niet meer op de GPS te lopen en/of te zoeken.

De route loopt verder door het bos. Na een aantal km kom ik aan bij een viaduct over de E35 (Arnhem-Oberhaussen). Wanneer ik naar rechts kijk ontdek ik op een verkeersbord de tekst ‘Arnheim’ en ‘Grensubergang’. Blijk ik plotseling in Duitsland te lopen. Dit blijft zo tot het plaatsje Elten, daar steek ik net zo makkelijk de grens met Nederland weer over. Na Elten is het afgelopen met de koele bospaadjes en wordt ik de genadeloze warme zon in gestuurd, dit door kale landerijen.

Volgens mij heb ik hierbij lichtelijk mijn bovenverdieping verbrand, dat voelt in ieder geval wat schroeierig. Door naar het plaatsje Spijk en terug naar de uiterwaarden, ditmaal van de Rijn. Wat een magnifieke rivier is dat, wat een bedrijvigheid en wat een economische levensader is dat voor Nederland. De ene na de andere rijnaak passeert, tot aan de gangboorden afgeladen, tot zinkends toe lijkt wel. Een poosje met open mond dit schouwspel gevolgd.

Dan komt Ans aangelopen. Dat zij Ans heet wist ik toen nog niet, maar ik had haar al kort gesproken bij de (mijn) start van het Pieterpad. De markeringen wijzen naar links, richting Duitsland. Dat kan niet kloppen, daar zijn we het over eens. We vervolgen onze weg naar rechts richting Tolkamer en raken in gesprek. In Tolkamer eerst maar een terrasje opgezocht en wat cola naar binnen geslagen, man, wat is het warm en dorstig weer. Terwijl we op het terras naar de rijnaken zitten te kijken, komen de andere twee wandelaars die ik eerder ontmoet heb ook aangelopen. Na nog een paar woorden gewisseld te hebben besluiten we te vertrekken. Dan kunnen we de pont van 16:00 uur naar Millingen halen. Om Millingen te bereiken moet je namelijk met een voetveer over de Rijn, deze vaart om het uur. Om 15:55 uur bereiken we de veerkade, de pont komt al snel onze kant op.

Ans is 68 en heeft een aantal jaren geleden met haar man vanaf Maastricht naar SdC gefietst, en later nog eens vanuit Sevilla in Spanje. Dit jaar hoopt zij met een van zijn kleinkinderen vanaf Valkenburg, waar zij woont, naar Frankrijk te fietsen. Zij loopt nu het Pieterpad in etappes, deze etappe beslaat vier dagen.

Aan de andere zijde nemen we afscheidt, Ans heeft een B&B geboekt, en ik ga door naar de camping. Maar eerst nog boodschappen doen bij de AH. Kan ik gelijk via de gratis WIFI mijn blog publiceren en een stuk kaart downloaden. Daarna door naar de camping. Maar eerst bel ik nog even met thuis vanaf het kerkhof, dat is namelijk de enige plek in Millingen waar een bankje staat. Als ik na 3 km bij de camping de Zeelandsche hof aankom, blijkt deze gesloten te zijn wegens een besloten feest. De dichtstbijzijnde camping is camping Rijnhof, zo’n 1,5 km terug naar Millingen. Godnondeju.