Dag 23. Profondeville – Dinant (26 km)
Met de horeca is het slecht gesteld in België. In de dorpen staan de café’s en restaurants te koop of te huur. Het is dan ook slecht gesteld met mijn cafeïne gehalte. Tot vandaag. Tot mijn grote vreugde trof ik vandaag een café aan die ‘ouvert’ was. De eigenaar zat triest voor zich uit te kijken achter de bar naar een leeg drinklokaal. Hij had gelukkig koffie voor me, helaas wel uit de automaat, maar koffie.
Gisteren had ik het stuk Namen – Profondeville langs de Maas gelopen. Die Maas had ik nu wel genoeg gezien, ik had daarom besloten om vandaag de route door de heuvels te nemen. Even buiten Profondeville voert de route me langs een ellenlange palissade. Ik vraag mezelf af, wat heeft deze meneer of mevrouw te verbergen of te beschermen. Als ik doorloop kom ik bij een eeuwenoude hoeve. Als ik de hoeve zie weet ik dat het waarschijnlijk om een meneer gaat. Territoriumdrift. Meneer geeft zeker € 100.000 uit aan een gloednieuwe palissade rondom zijn gigantische landgoed, terwijl de bijgebouwen van zijn woning ruïnes zijn. Voor mij onbegrijpelijk.
Vannacht overnacht ik in de abdij van Leffe. Daar tref ik Ghislain. Ghislain is pelgrim in wording. Hij heeft zich voorgenomen om volgend jaar het traject St. Jean Pied de Port – SdC te lopen, en loopt nu om te oefenen het traject Luik – Rocroi langs de oevers van de Maas. Ghislain is 64 en is al 9 jaar met pensioen. Hij is vertegenwoordiger bij InBev (grote Belgische bierbrouwerij) geweest en kon er op 55 jarige leeftijd uit met een gunstige regeling. Hij heeft er geen moment spijt van gehad zijn werkbare leven achter zich te laten en vult nu zijn dagen met wandelen en de kinderen helpen. Vorig jaar heeft hij maar liefst 6000 km gelopen en daarbij koopt hij ieder half jaar nieuwe schoenen die dan nog 1 of 2 keer verzoold worden.
Ghislain legt uit dat in de abdij geen druppel bier te krijgen is. Zijn vorige werkgever heeft namelijk de merkrechten gekocht van de abdij, en het Leffe bier wordt nu elders in België gebrouwen. In de abdij wonen nog 15 monniken, ook allemaal op respectievelijke leeftijden. Helaas spreken ze alleen Frans, een conversatie met hun is voor mij niet mogelijk. De pelgrimsruimte in de abdij is sleets, het sanitair gedateerd en er is geen douche. Was het niet rein van lichaam en geest ? Nou dat geldt dan zeker niet voor de bezwete pelgrim. De avondmaaltijd is echter prima.
l’Abbaye de Leffe
Place de l’Abbaye 1
la citadelle de Dinant
+32 82 22 23 77
Vol Pension: € 10 (Donativo)
Nou zit je dan met een bezweet lichaam aan de maaltijd. Wassen die monniken zich zelf dan wel? Zal er een vieze lucht hangen nog erger dan vis….
Suc6 schat met de wandeling van morgen.