Stilte. Ik vraag Ingeborg wat stilte voor haar betekent. Het duurt even voor ze antwoord. Ze woont alleen, stil zijn is voor haar dan niet ook moeilijk. Het is niet zo dat ze zichzelf een spreekverbod heeft opgelegd. Als de gasten dat willen, dan is er altijd ruimte voor een gesprek. Wel heeft ze nooit muziek op of de radio aan. De Nederlandse televisie daarentegen staat wel eens aan.

Ik geniet van de stilte om me heen als ik door bossen of akkers doorloop. Hoewel, echt stil is het bijna nergens. Je hoort altijd wel een tractor, auto of kerkklok in de verte. Toch is het op sommige plekken stil, dat is toch zo genieten. Ik merk ook dat ik liever steden vermijdt, hoe mooi ze ook zijn. De rust en stilte van het platteland heeft zeker mijn voorkeur.

Na een uitgebreid ontbijt nog een lunchpakketje gesmeerd en afscheid genomen van Ingeborg. Er staat een harde gure wind. En op het moment dat ik zal vertrekken begint het te regenen. Ingeborg maakt een vreugdedansje. Het is sinds 2003 niet meer zo lang heet en droog geweest, en het grootste deel van de gewassen in haar moestuin leidt een armetierig leven of zijn gewoonweg verschroeit. Gisteravond had ik nog mijn Goretex jas uitgewassen en middels de wasdroger weer waterafstotend laten worden. Een vooruitziende blik, want de jas kon de hele ochtend aan.

Als ik een steile heuvel oploop kan ik bekant tegen de wind leunen, dat maakt het dubbel zo zwaar. Ik slaak dan ook een jubelkreet als ik boven ben. Ik had de blog van gisteren nog niet klaar dus ik besluit om in het dorpje Mélisey een pauze te nemen om mijn blog te schrijven. Ik ben nog geen twee alinea’s ver of het begint te spoelen van de regen. Dus toen toch maar verder.

In het bos even na Chamelard zie ik Bambi, en een tante of moeder. Omdat ik tegen de wind inloop horen ze me heel laat aankomen, ik kan Bambi tot op 10 meter naderen voordat ze gracieus het bos inspringt. Natuurlijk weer net te laat om een foto te nemen. Van de moeder of tante lukt het wel om een redelijke foto te maken.

In Tonnere kan ik eindelijk de spullen kopen die ik nodig had. Een Vervangende powerpack om de telefoon en tablet onderweg mee op te laden, een reisoplader met twee 2.1 Ampère USB aansluitingen, van die waterslangklemmetjes om m’n tentstok mee te repareren en een nieuwe gasbus. Heerlijk die grote eleclerc en auchan supermarkten.

Daarna door naar de Office du Tourisme voor de sleutel van de gemeentelijke refuge. Voor 10 euro kan ik hier gebruik van maken. De refuge vinden was nog een hele opgaaf. Tussen twee villa’s door loopt een met onkruid begroeid steegje tussen de tuinen van de villa’s door, aan het eind is een klein deurtje. Daar past 1 van de sleutels op, vervolgens door de tuin kom je bij een oude school oid. De linkerhelft is voor de scouting, in de rechterhelft bevindt zich het pelgrimsonderkomen. Alles is aanwezig, maar ook hier is het wel een beetje sjofel en vies. Echter de lakens zijn schoon, het water in de boiler is warm, wat wil je nog meer.

Weer een lekker Pelgrimsmenu samengesteld:

• een 1 persoonsmaaltijd casaulet met eend, 2 minuten in de magnetron
• Kant en klare salade van aardappelen, ham, tomaat en paprika
• Vanille rijstepap als toetje
• Half flesje Cote du Rhône

Om je vingers bij af te likken

Na het eten komen twee mannen aangelopen. Een van de mannen is priester en zal morgen met een scoutinggroep de bossen in. Ook hij zal in het pelgrimshuis overnachten. Aangezien ik de sleutel heb spreken we af om 21:30 uur. Ik ga dan nog even de stad in voor een gratis WIFI punt om met Irma te bellen. Ik ben ruim op tijd terug, maar wie er ook komt, geen priester. Om 23:00 uur vindt ik het wel welletjes en sluit de buitendeur af en ga slapen. Midden in de nacht hoor ik gestommel buiten, de priester probeert via het raam naar binnen te komen. Als ik vraag of hij de sleutel wil hebben antwoord hij van niet, en klimt verder. Toch knap van ‘m, want hij heeft namelijk maar 1 arm. Verder geen contact met hem gehad. Als ik ’s Morgens m’n boeltje aan het pakken ben piept ie er sneaky tussenuit zonder wat te zeggen. Rare snuiters, die Franse priesters.

Speciaal pelgrimshuis, sleutel ophalen bij toeristenbureau
Tonnerre
http://www.ville-tonnerre.com
+33 3 86 55 15 44
Logies: € 10

Gepubliceerd met Blogsy

Gerelateerde berichten:

Dag 1. St. Jacobiparochie – Easterlittens (31 km) Dag 39. Posilot – Etouvry (34 km) Dag 53. Noailly – Saint-Jean-Saint-Maurice-sur-Loire (28 km) Dag 104. Negreira – Logoso (36 km)