Dag 46. Chastel-Lux-sur-Cure – Saint Brison (32 km)
Wat is de Morvan toch mooi. Hier heb ik tussen die eindeloze korenvelden en wijnranken zo naar verlangt. Het grillige en avontuurlijke karakter van de Morvan. Met steile hellingen, oprijzende rotspartijen, weelderige bossen, de rivier Le Cure die dan weer kabbelt als een smal beekje, en op andere plekken zo breed is als de Maas en niet te vergeten de leuke dorpjes die soms zo tegen of op een heuvel lijken te zijn gekwakt.
De Franse dames (die met de plateauschoenen) bellen voor mij het restaurant in Marigny l’Eglise met de vraag of ze ook een epicerie (kruidenierswinkel) hebben. Er wordt bevestigend beantwoord, ze hebben zelfs vers fruit, groenten en brood en zijn tot 22:00 uur open.
Na afscheid te hebben genomen van de dames en de eigenaren van de Gite ga ik op pad. Na twee uurtjes stevig doorstappen arriveer ik bij het restaurant in Marigny l’Eglise. Na een kop koffie sla ik voedsel in, in ieder geval genoeg brood om het tot morgenavond te kunnen redden. Ook voor de zekerheid maar een extra fles water voor het geval ik genoodzaakt ben om wild te kamperen. Wel een flink gewicht alles bij elkaar, zeker zo’n 6 kg extra. Na nog een uurtje doorgelopen te hebben besluit ik eerst maar flink wat op te eten. Even voorbij het dorpje Crottefou zie ik bij een beekje een mooi plekje om te koken en te eten.
Pelgrimsmenu
- Groot blik ravioli, opwarmen
- Klein blikje Macedoine (verschillende soorten peulvruchten met blokjes aardappel en wortel), koud
- 2 Toetjes
Als ik aan het afwassen ben komen plotseling de Franse dames weer aangelopen. Zij hebben over de d-wegen gelopen en daarmee 5 km afgesneden. We keuvelen nog even wat en laten elkaar foto’s van honden, kinderen en kleinkinderen zien. Daarna nemen we opnieuw afscheidt en ik loop verder.
In het bos zie ik opnieuw een mooi bosmeertje. Ik neem een (ver)frisse(nde) duik. De bodem is zo zacht dat je tot je knieën in de humus wegzakt. M’n benen zijn dan ook pikzwart als ik uit het water stap, in het beekje wat uit het meertje stroomt spoel ik ze zo goed mogelijk schoon. Dan weer verder.
M’n oorspronkelijke plan om vandaag door te lopen naar Lac des Settons lijkt niet haalbaar. Het is al over zessen als ik bij refuge de Breil aankom en moet dan nog zeker 10 km. Van de eigenaren van de Gite van vanmorgen had ik al gehoord dat deze Refuge gesloten was, dat was dus geen verrassing. Ik eet eerst nog maar wat brood, dat scheelt weer in gewicht. Ondertussen vogel ik uit dat als ik zo’n 3 km van de route afwijk, ik in het dorpje Saint Brison op een Municipal camping terecht kan. Morgen ga ik dan via de d-wegen naar Lac-des-Settons, op die manier compenseer ik die extra 3 km grotendeels. Zo gezegd, zo gedaan.
Camping Municipal Les Saults
Saint-Brisson 58230
tel: 03 86 78 70 80
Logies: € 0
Gepubliceerd met Blogsy
