Klote ambtenaren ! En nee, dan bedoel ik niet die hardwerkende collega’s van mij, maar de ambtenaren van de Franse en Nederlandse posterijen. En ja, dan ik er even aan voorbij dat post.nl tegenwoordig geen Rijks eigendom meer is, en wellicht La Poste ook niet meer. Maar de ambtenaren streken zijn ze nog niet kwijt

De firma Cambreur heeft m’n gerepareerde schoenen keurig per post naar Moissac gestuurd. Wat er nou precies mis is gegaan weet ik niet. Maar Irma heeft een label in de doos gedaan met het complete adres van het postkantoor in Moissac met vermelding dat ik een pelgrim ben, mijn naam en paspoortnummer. Aan Cambreur hebben we gevraagd om dit label op de doos te plakken. Naar alle waarschijnlijkheid heeft de Nederlandse postmedewerker maar de helft van de gegevens van dit label overgenomen in zijn computersysteem. Hierdoor is de geadresseerde dhr. S. Post, Bureau la poste in Moissac geworden. Dus zonder vermelding van poste restante en het feit dat ik een pelgrim ben. Mijn vermoeden is dat daarom het postkantoor in Moissac het pakket geweigerd heeft.

Afgelopen vrijdagavond zag ik op de website van post.nl dat het pakket geweigerd was en dat ze contact probeerden te zoeken met de geadresseerde, mij dus. Dus ik vanmorgen gelijk bellen. Eerst maar met de klantenservice van post.nl. Het 0900 nummer kan ik niet bellen vanuit het buitenland. Dus googelen naar een alternatief nummer. Die is er gelukkig, 058-2333333, in Leeuwarden dus. De medewerkster van de klantenservice hoort mijn verhaal aan en zegt dat ze me niet kan helpen omdat het pakket nog in Frankrijk is, ik moet contact opnemen met hun Franse partner. Als ik naar een nummer vraag heeft ze die niet voor me.

Ik zoek zelf het nummer van Colis privé op op hun website, als ik dit nummer bel blijkt het niet meer te bestaan. Google is your friend, en ik vind een ander nummer en krijg inderdaad de klantenservice aan de lijn. Even gokken met het Franstalige keuzemenu, en ik krijg een medewerkster aan de lijn die geen woord Engels verstaat. Op mijn verzoek verbind ze me door met een collega die wel Engels spreekt. Ik leg hem de situatie uit. Hij rommelt wat in hun systeem en zegt dat de reden waarom het pakket niet is geaccepteerd niet ingevuld is door het postkantoor van Moissac. Ook kan hij de terugzending van het pakket niet tegenhouden en adviseert mij contact op te nemen met post.nl. Van het kastje naar de muur dus. Als ik hem duidelijk maak dat ik net contact met post.nl heb gehad, en zij mij naar Colis Privé verwezen, komt hij met het lumineuze idee dat ik maar contact met Cambreur op moet nemen, dan kunnen zij het pakket opnieuw verzenden. Als ik over de extra kosten begin, is het antwoord dat ik dat maar met post.nl moet oplossen.

Een uur verder, 20 euro aan belkosten, en geen steek verder. Kloteambtenaren !

Hopelijk kan Irma via Cambreur de reden van de weigering van het pakket achterhalen. Aangezien ik over 7 dagen al in Moissac ben zal het pakket nu naar St. Jean-Pied-de-Port gezonden moeten worden. Hopelijk houden m’n Meindl’s het nog 500 km vol …

Vandaag een mooie afwisselende route gehad. Eerst door de pas van Aubrac, over smalle koeiepaadjes door de uitgestrekte met gras begroeide heuvels. Aubrac is een prachtig middeleeuws stadje. In een prachtig authentiek hotel drink ik een kop koffie. Daarna veranderd het landschap volkomen. Even buiten Aubrac worden de contouren van een vulkaankrater zichtbaar, die krater mondt uit in een kilometers lange diepe kloof. Beide zijden van de kloof zijn begroeid met dichte bossen.

Na afgedaald te zijn in de kloof loop ik het prachtige dorpje Saint-Chèly-d’Aubrac binnen. In de supermarkt koop ik nog wat ingrediënten voor de lunch die ik op het bankje voor de supermarkt oppeuzel. Bij het OdT maak ik gebruik van de gratis WIFI en voer m’n nutteloze gesprekken met de posterijen. Buiten het dorpje moet ik me weer uit de kloof klauteren. Een lang traject van 17 km klimmen en dalen volgt totdat ik de kloof achter me gelaten heb en ik in Saint Come-d’Olt aankom. Het is dan al zes uur, dus helaas geen tijd voor site-seeing in dit wederom historische stadje.

 

De route vervolgt zijn weg langs de rivier de Lot naar Espalion. Ik krijg plotseling zin om weer eens te kamperen. Na eerst vruchteloos te hebben gezocht naar een supermarkt die na zevenen nog open is ga ik naar de camping. Daar vragen ze maar liefst € 16,50 voor een overnachting. Mijn goesting om te kramperen is gelijk genezen en ik verlaat de camping. In het centrum vindt ik een keurige Gite voor € 15. Ik krijg telefonisch de toegangscode van het cijferslot en claim een bed. Daarna op naar de pizzeria voor een pizza.

Gite d’Etape Communal
5 Rue St. Josepth
Espalion
0677565106
Logies: € 15