Dag 93. Sahagun – Reliegos (31 km)
Als we vanmorgen de albergue verlaten is het nog steeds koud, nat en onstuimig. Uit voorzorg de regenkleding maar weer aan, en nu ook de gamaschen. Als het licht wordt krijgen we het flink voor de kiezen. De wind haalt aan tot stormachtig en er vallen pittige buien waarbij er heftige windvlagen zijn. Je moet je dan flink schrap zetten om niet van het pad af te waaien.
Na zo’n 10 km komen we in het dorpje Bercianos del Real Camino. Hier schuilen we in een bar en drinken een kop koffie. Tot onze verbazing komt even later Florain binnen, het is een vrolijk weerzien. Hij schuift bij ons aan tafel en vertelt honderduit over zijn belevenissen in de pelgrimsherberg San Nicolas bij Itero de La Vega die door Italiaanse vrijwilligers wordt gerund. Hij heeft het daar erg naar z’n zin gehad.
Als we buiten komen schijnt er een flauw zonnetje en is het droog. Florian loopt met ons mee. De route is vergelijkbaar met de vorige dagen. Lange rechte paden langs de N-120 of andere asfaltwegen in een bijna Hollands landschap. In Reliegos nemen we afscheid van Florian, hij loopt naar het volgende dorp. De beide Italianen willen ook wel verder, maar ik ben doodop van het tegen de harde wind inlopen. Ze proberen drie bedden te reserveren in het dorp verderop, maar dat lukt niet. Gelukkig zien ze in dat het risico te groot is dat er geen bedden beschikbaar zijn en we besluiten toch maar onze intrek te nemen in de gemeentelijke herberg in Reliegos.
’s Avonds koken en eten we met z’n drieën, uiteraard weer pasta, daar zijn die Italianen helemaal verzot op. Daarna lekker relaxen, route van morgen uitstippelen, blogs schrijven en wat lezen.
Albergue de Reliegos
C/ Don Gaiferos, 1
Reliegos (León)
Tel.: 686 527 505
Logies: € 5
Gepubliceerd met Blogsy
Lieve schat,
Aan jou reis komt nu bijna een einde. Geniet van de laatste kilometers. Samen lopen we naar SdC en naar het einde van de wereld. Weet, jij bent mijn wereld. Ik laat je nooit meer gaan. 3 en een halve maand zonder jou is voor mij geen leven, en heb het echt heel moeilijk gehad zonder jou. Het koste mij 19 kilo. Veel steun heb ik gehad aan mijn hele lieve ouders en mijn bijzondere vriendin Els en mijn kinderen. Ryan heeft het heel zwaar te voorduren gehad met mijn verdriet. Zonder hun had ik het niet gered, zo vreselijk onwennig ben ik geweest. Zo blij ben ik als ik je weer in mijn armen kan sluiten. Ik heb verschillende gedichten voor jou geschreven maar 1 daarvan wou jij op je blog plaatsen wat ik eigenlijk niet wou omdat ik ze voor jou heb gemaakt. Deze sprong er voor jou uit dus bij deze plaats ik hem zelf. Jij bent mijn liefste belangrijkste persoon in mijn leven. Met de laatste tranen maar dan van geluk dat het bijna zover is plaats ik: Ik wil bij jou zijn:
ik wil bij jou zijn,
Ik wil bij jou zijn, als de zon opkomt,
Tot de zon aan het eind van de dag
weer ondergaat en ik jou naast mij weet.
Jij en ik ,ik en jij
een halve draai op mijn zij ;
‘Mijn lief ik wil je nooit meer kwijt.’
een kus ,een arm en een been over je heen.
Mijn hoofd naast de jouwe.
‘Slaap lekker lief ‘in mijn oor
is het laatste dat ik hoor.
Ik wil bij jou zijn,als de dag aanbreekt .
En ik tussen slapen en waken in ,
jou adem door mijn haren voel gaan ,
als waait er zacht de wind.
Ik wil bij jou zijn,
als de ochtendzon door de gordijnen heen
ons in het bed verwarmt.
En wij dan langzaam ,haast met tegenzin
uit de innige lichaamsverstrengeling proberen los te komen.
Dan ja ,dan wil ik het liefste bij jou zijn.
Ji bent de eerste die ik zie ,
als ik mijn ogen open doe.
Mijn lief , mijn eigen man.
een eerste kus, en nog een kus..
Ik wil bij jou zijn ,
als je straks voor de spiegel staat .
Scheerschuim aanbrengend op je wang,
rondom je mond en kin.
Het scheerapparaat vervangt de kwast ,
als je mij in de spiegel vindt.
Een liefdevolle blik weerkaatst van jou naar mij, van mij naar jou .
Ik zie hoe jij met technische precisie in opperste concentratie
de mij zo sensueel tintelende haartjes laat verdwijnen.
Oh zo sexy….en met mannelijke gratie.
Dan wil ik ook bij jou zijn.
ik sla mijn armen om je heen ,als ik achter je ga staan.
‘Lieveling ik moet me nog afspoelen.’
‘Weet ik lief, ik wil gewoon jou dichtbij me voelen”.
Daarna gaan wij nog even in het bed kroelen.
Irma.