Er hangt een zeer dichte mist over de bergen als we O Cebreiro verlaten, bovendien is het nog donker. Je kunt nog geen 5 meter voor je uit zien. Als we zo’n 10 minuten onderweg zijn hebben we nog geen gele pijl kunnen ontdekken. Wel weerschijnt m’n hoofdlamp op een houten kruis. Blijkbaar is hier iemand overleden tijdens zijn Camino en is het kruis als gedenkteken geplaatst. Om de stemming erin te houden roep ik “We’re lost, we all going to die here”. Even later vinden we gelukkig een verlossende gele pijl.

 

Ergens onderweg zijn we Luciano en een Italiaans meisje die met Luciano oploopt kwijtgeraakt, dus ik en Sandro drinken samen koffie in een bar in Hospital. Als we de lunch op hebben in Tricastello zien we Luciano en het meisje aan komen lopen. Luciano loopt gelijk door en ik volg hem. Sandro en het meisje komen later achter ons aan.

 
Dan ontmoeten we opnieuw twee Italiaanse vrouwen die we zo’n 10 dagen geleden ook ontmoet hebben. Ik herkende ze niet, maar ze herkennen ons wel. Ik herken ze niet omdat ze toen met de mountainbike waren. De ontmoeting was in de stromende regen toen we gezamenlijk een berg opliepen waarbij de dames een behoorlijk zware klus hadden om de mountainbike met zware bagage omhoog te duwen. Ze hebben de mountainbikes in Léon laten staan en gaan nu te voet verder. Echter bij de omschakeling van fiets naar wandelen had één van de dames en behoorlijk zware blessure opgelopen waarvoor ze drie dagen in het ziekenhuis van Ponferrada heeft gelegen. Ik verhoog mijn tempo en Luciano blijft met de dames oplopen.

 

Rond half vijf arriveer ik in het klooster la Magdelena in Sarria waar we een overnachting gereserveerd hebben. Pas om half zeven arriveert de rest. Het Italiaanse meisje had haar voeten vol blaren en ze hebben vele malen rust moeten nemen.

Albergue Monasterio de La Magdalena
Avenida La Merced, 60
27600 Sarria
Tel.:+34 982 53 35 68
Logies: € 10