Vreemde gewaarwording om vandaag niet meer te hoeven lopen, niet meer de gebruikelijke routine van rugzak inpakken, wandelen, koffiebreak, wandelen, lunch, wandelen, douchen, eten en slapen. M’n benen vragen me waarom we vandaag niet lopen, de spieren jeuken.

 

Vanmorgen eerst lekker ontbijten met Irma. Daarna slenteren we door SdC en bezoeken de cathedraal. Ook bezoeken we de huiskamer van de lage landen. Een ontmoetingsplaats voor Nederlandse pelgrims boven het pelgrimskantoor. Dit wordt gerund door vrijwilligers Chris en Joke die ons een hartelijk welkom heten. Onder het genot van een bakkie koffie en een heus Nederlands speculaaskoekje praten we over mijn, hun en Irma haar ervaringen.

 

Het is vijf voor twaalf als ik hun vraag hoe het ook alweer zit met de pelgrimsmis in de cathedraal. Deze begint om twaalf uur, dus we nemen snel afscheid en kunnen nog net achteraan aanschuiven bij de mis. Jammergenoeg is de mis grotendeels in het Spaans. Sommige delen zijn in meerdere talen maar door het zware Spaanse accent bijna niet te volgen. De voorzingster zingt acapella prachtige liederen, niet overal loepzuiver, maar toch heel indrukwekkend en ingetogen.

 

De mis wordt afgesloten met het traditionele zwaaien van het wierookvat, de zogenaamde “Botafumeiro”. Daarna doen we wat inkopen bij een souvenierswinkeltje. Na zes jaar geen huisnummer aan de voorkant van het huis te hebben gehad komt er eindelijk een huisnummer te hangen. Hoe die er precies uitkomt te zien blijft nog even een verrassing. Tipje van de sluier, het thema zal de Camino zijn.

 

Daarna mensjes kijken op het Praza de Obradoiro, het grote plein voor de cathedraal. Ook maken we nog wat mooie foto’s. We zijn het geslenter zat en gaan terug naar het hotel voor een siësta. Vanavond ga ik Irma een Pelgrimsmenu laten proeven.