Te laat staan we op, daardoor missen we het ontbijt in de Auberge. Zelfs geen kopje koffie kan er meer af. We houden wat gemengde gevoelens bij deze auberge. Dus zonder ontbijt starten we de wandeling vandaag. Via een rustige weg lopen we naar Galizano, op het terras van een restaurant nemen we koffie en eten we wat. Als we het dorp uitlopen zien we in de verte de oceaan al.

De route vervolgt zich langs de kust, op soms minder dan een meter lopen we langs kliffen van meer dan 30 meter hoog terwijl de atlantische oceaan zich donderend op de rotsen werpt. Het water spat dan meters omhoog. Bij Somo lopen we het strand op, door het mulle zand lopen is best wel zwaar. We zoeken het daarom maar wat hoger op zodat we over een houten pad kunnen lopen. Hierdoor raken we de route wel kwijt, maar een vriendelijke politieman wijst ons de weg.

Aan de andere kant van het schiereiland nemen we de veerpont naar Santander. Vandaar de +10 km, dat is namelijk de afstand die we over het water hebben afgelegd. Op de veerboot ontmoeten we de jongeman uit Apeldoorn weer die al lopend naar de zon zich een weg in zijn leven probeert te vinden. Hij leunt innig tegen zijn duitse vriendin die hij op de Camino heeft ontmoet.

Samen zoeken we in Santander naar de Albergue, maar die is best lastig te vinden. Zowel het Outdoor boekje van de duitse als mijn navigatieapp bieden geen uitkomst. We klampen diverse mensen aan en vragen waar de albergue is. Een oud dametje biedt ons aan de weg te wijzen en loopt al ratelend in het spaans met ons mee.

In de auberge zijn we met Denzel niet welkom. De hospatalier belt echter een vriendin die ons wellicht onderdak kan bieden. Dat lukt, en op een routekaartje tekent ze de route naar het huis van haar vriendin. Lely onthaalt ons hartelijk en we krijgen een mooie kamer met een lekker groot bed. Denzel vindt ze al helemaal geweldig en doet haar denken aan haar eigen duitse herder die al enige tijd dood is.

We gaan de stad nog even in en als we terugkomen heeft ze ook nog onderdak aan een duitse jongen van paraquayaanse afkomst geboden en ze verteld dat er nog 4 pelgrims onderweg zijn. En dat allemaal in dat kleine appartementje. ’s Avonds is het een gezellig internationaal gezelschap en Lely voert de boventoon in de verhalen over haar reizen naar St. Petersberg en Las Vegas.

Heerlijk om weer eens op een gewoon bed te slapen.