5e etappe Elfstedenpad: Workum – Harlingen (40 km)
Iets voor tienen stap ik uit de trein bij het station van Workum. Bij de “Merk” pak ik de route weer op. Via een smal steegje verlaat ik Workum en loop de weilanden in. Een tiental kleine witte bruggetjes verbind een stoeptegelbreed pad door de weilanden naar de dijk. Het is bitter koud en in de kleine slootjes ligt een fragiel laagje ijs. De zon doet haar best om door het wolkendek heen te breken. Het is adembenemend mooi.
Bij Doniaburen verlaat ik de dijk en loop door naar Ferwoude. De greidhoeke biedt ruime vergezichten. In Allingawier, het museumdorp, is geen toerist te bekennen en alles lijkt gesloten. Niets te beleven of te bekijken dus door naar Exmorra. Ook daar is de grutterswinkel, onderdeel van de Aldfearsroute, dicht.
In Bolsward verzamelen zich de ouders en kleine kinderen voor de Sinterklaas intocht. Ik warm mezelf wat op in een cafetaria. Bolsward is overigens de achtste elfstedenstad op de route. Heel mooi is het voormalige stadhuis van Bolsward.
Via het industrieterrein laat ik Bolsward achter me, op naar Schettens. Wederom zo’n kleine gemeenschap zoals je ze zoveel ziet in Sudwest-Fryslan. Door de bossen en langs de camping loop ik Witmarsum binnen. De molenaarsvrouw laat de wieken van de molen net draaien als we voorbijlopen. Denzel vindt dat gekraak en gefluit van de wieken maar niets en loopt met de staart tussen de achterpoten met een wijde boog om de molen.
Even buiten Witmarsum dan eindelijk een onverhard pad op richting Arum. Denzel maakt luchtsprongen om muisjes te vangen, maar zoals altijd vergeefs. Even buiten Arum verdwijnt de zon achter de wolken en begint het al te schemeren, ook wordt het snel kouder. Maar toch weer een prachtige mooie dag, de weergoden zijn me goedgezind.
Over een oude slaper loop ik met een grote boog om Kindwerd heen, bijna aansluitend daarop volgt een boerenpad door de akkerlanden welke uitkomt bij het viaduct onder de snelweg door. Daar klim ik de zeedijk op.
Het laatste zonlicht geeft een magische weerspiegeling in de Waddenzee. Ik volg de zeedijk naar Harlingen terwijl de schemering invalt. Net voor het donker bereik ik Harlingen en drink ik nog een lekker bakje koffie bij Irma die nog druk aan het werk is.
