Dat er nog zoveel groen in Amsterdam te vinden is, dat heb ik nooit geweten. Van Halfweg tot bijna het Centraal Station loopt een groenstrook, genaamd “de Bretten”, waar de natuur zijn gang kan gaan. Alleen een fietspad doorkruist dit natuurgebied wat opgesloten ligt tussen de spoorlijn naar Haarlem en de A5. In Amsterdam gaat dit over in sportparken, volkstuinen en parken, allemaal verbonden door ditzelfde “Brettenpad”.

Vanmorgen de 8:40 uur bus naar Leeuwarden genomen, en vandaaruit de trein naar Haarlem. Pas om 11:49 uur kom ik daar aan, bekant een wereldreis. In de trein heeft Denzel veel bekijks en iedereen wil met hem knuffelen.

Bij de St. Bavo kerk, ook wel de Grote kerk genaamd, haal ik een stempel voor mijn pelgrimspaspoort. Een mooie stad Haarlem, heel vergelijkbaar met Leeuwarden qua stadsbeeld, architectuur, bouwstijlen en monumentale gebouwen.

Via de Binnen Spaarne, hetzelfde kanaal waar ik vorige week Haarlem binnenkwam, loop ik de binnenstad van Haarlem uit. Dan met een lang recht eind via industriegebieden de stad uit. Bijna direct loop ik het dorpje Haarlemmerliede in. In het midden van het dorp staat de koffie en thee klaar in een kratje aan de muur. Hoe lief en attent.

Dan volgt een lang stuk langs de spoorlijn. Met het geluid van de snelweg op de achtergrond, een passende trein, en zeer laag overvliegende vliegtuigen een ware kakofonie aan geluiden, en beslist geen stiltegebied.

In Halfweg kom ik langs de leegstaande suikerfabriek van CSM. Hier leverde heit vroeger wel suikerbieten af. Nu zit er een casino in, is een deel omgebouwd tot kantoor en staat de rest nog leeg. Schitterende voorbeelden van industriële architectuur uit de 19e eeuw.

Na Halfweg loop ik door het natuurgebied de Bretten. De braam die ik van een struik pluk is nog zuur. Naarmate ik dichter bij Amsterdam komt wordt de natuur geciviliseerder en mondt uit in stadsparken of groenstroken tussen kantoorgebouwen. Het laatste park is het Westerpark, op steenworp afstand van het Centraal Station.

Me tussen de vele toeristen doorwringende kom ik aan bij het CS, als een echte toerist neem ik een paar kiekjes van dit prachtige gebouw. Wat mij betreft het mooiste station van Nederland. Op het Damrak breng ik een bezoek aan de MacDonald’s. Dan via het Beursplein naar de dam.

Op de trappen van het monument zit ik een tijdje mensjes te kijken, een onderhoudende bezigheid. Als het me begint te vervelen loop ik door via het Rokin naar het muntplein. Dan wordt het tijd om m’n logeeradres op te zoeken.

Ik overnacht bij Oom Wiebe, een oom van Irma. Die woont vlakbij de binnenstad, wel zo praktisch. We hebben een gezellige avond en Denzel krijgt wederom veel aandacht.