Leuk om je eigen aantekening van juli 2015 terug te lezen in het gastenboek. Vanochtend gelijk een nieuw verhaaltje ingetekend.

Irma stuurt me een app dat ze het even heel moeilijk heeft. Ze worstelt met verlatingsangst, rationeel weet ze heel goed dat ik haar niet verlaten heb of ga verlaten. Maar mijn afwezigheid wekken heftige emoties bij haar op. Gelukkig minder dan in 2015, maar toch heel aanwezig. Loop de hele dag daar toch wat in mijn hoofd mee rond.

Net buiten Saint-Remi is een groepje jagers op jacht, blijkbaar is het jachtseizoen net geopend want ook later zie ik hier en daar jagers. Als twee jagers wegrijden met de auto, en even verderop een bosje passeren, zie ik uit dat bosje een ree wegrennen, die hebben ze gelukkig (nog) niet te pakken.

Lac du Der is een groot meer en grotendeels beschermd natuurgebied. De route voert me langs de oevers van het meer en zie diverse ornithologen proberen een perfect shot van een bijzondere watervogel te maken. Collega Johan Kootstra zou zijn hart hier op kunnen halen.

In Outines eet ik wat brood, daarna door. Net buiten Outines piekt de zon nog een laatste keer door. Volgens de weerberichten zal dat voorlopig de laatste keer zijn, de rest van de week wordt veel regen verwacht. Wat het weer tot nu betreft mag ik niet mopperen, deze twee weken zijn zeer aangenaam en zonnig geweest.Vlak voordat ik in Chavanges aankom voel ik de eerste spetters.

Aangekomen bij het pelgrimsonderkomen blijkt de buurvrouw waar ik vier jaar geleden de sleutel heb gehaald er niet meer te wonen, het huis staat leeg en wordt verbouwd. Dan maar aanbellen bij de andere buren, en de overburen, nergens wordt opengedaan. Ik besluit door te lopen naar de bar om daar navraag te doen, die blijkt permanent gesloten te zijn. De Proxi-markt blijkt zondagmiddag ook gesloten te zijn, op internet stond dat hij geopend moest zijn, dus ook daar geen mogelijkheid om informatie te vragen.

Het begint nu harder te regenen, dus ik besluit de kerk maar binnen te lopen, zit ik in ieder geval droog. Daar blijkt een galerie te zijn waar een presentatie over wordt gegeven. Een van de aanwezige dames blijkt de beheerster van het pelgrimsonderkomen te zijn. Als ik een half uurtje geduld heb, dan loopt ze met me mee. Natuurlijk heb ik dat, en gebruik die tijd om de galerie te bezichtigen. Het zijn gravures van Albrecht Dūrer, een 14e eeuwse Duitse schilder. Ik vond ze maar macaber. Kruisvaarders die over de rug van het gewone volk oorlog voerden, zeven koppige monsters die vuur en verderf brachten etc.

Na de presentatie mag ik met haar meerijden naar huis om de sleutel te halen. Het regent intussen pijpenstelen. Daarna brengt ze me naar het pelgrimsonderkomen.

Logies:

Pelgrimsonderkomen van de parochie
34 Rue de Bois
Chavanges
sleutel te bevragen op 50 Rue de Bois
€ 0