Eindelijk weer eens de wandelschoenen aan. Irma en haar moeder zet ik af bij de Primark in Zaandam. Ze gaan lekker shoppen, ik ga lekker wandelen. Vanwege de voorspelde temperaturen van boven de 30 graden hebben we besloten om Denzel thuis te laten. Dit is geen weer voor een zwarte langharige hond.

Ik rij door naar Baarn. Ik parkeer de auto op een P&R terrein in de buurt van het station. Daar verricht ik eerst nog even een goede daad door een wat eenvoudige jongen te helpen met het opladen van zijn OV-chipkaart. Het loopt al tegen twaalfden als ik uitstap op het perron in Putten. Ik volg de weg terug naar de route.  Al snel ben ik op weg naar Nijkerk.

In Nijkerk neem ik bij een cafetaria een softijsje, dat gaat er wel in op zo’n bloedhete dag. Tot Nijkerk liep de route deels door bossen en over mooie landgoederen met redelijk wat schaduw. Vanaf Nijkerk is het gebeurt met de schaduw, de route vervolgt over dijkjes langs de randmeren van Flevoland.

Het water lonkt naast me, als ik een aanlegsteiger spot is de beslissing snel gemaakt, schoenen, shirt en broek uit en het water in. Heerlijk. Dan de kleren en schoenen maar weer aan en verder.  Het loopt zo tegen vijfen en heb het idee dat het alleen maar warmer wordt.

Spakenburg loop ik binnen via een fraaie boulevard langs de jachthaven. De typische Spakenburger botters liggen in de binnenhaven van het historische dorpje. Hier ligt ook een oude scheepswerf wat claimt de oudste nog in bedrijf zijnde werf te zijn.

In Eemdiep is een feestje aan de gang. Even verderop staat twee BOA’s te posten en even later komen er een zeven, achttal politieauto’s aangereden, vermoed dat er gehandhaafd gaat worden op de anderhalve meter regel.

De laatste km’s van Eembrugge naar Baarn vallen me zwaar. De zinderende warmte eist zijn tol. Ben blij als ik in de auto kan stappen en de airco aangezet heb.

In Zaandam zoek ik de dames weer op en eet nog snel een hapje. De dames hebben een heerlijke dag gehad vertellen ze me, en ik ook.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•