En 2400 hoogtemeters, en 1000m dalen, maar daarover later meer. Vanmorgen vroeg wakker door campinggasten die nergens rekening mee houden en om 6 uur al luid pratend je tent passeren.

Ben nog even blijven liggen maar kon toch de slaap niet meer pakken. Dus vroeg op en gelijk maar alles ingepakt. Ik neem de 7:45 uur trein naar Orsieres en kom even na achten aan. Heb gelijk een stempel gescoord in de balie van de spoorwegen annex OdT.

Dan lekker op pad. Heb er echt zin in. Lekker wandelen door de bergen, fysiek uitgedaagd te worden, geen asfalt, steile paden en wonderschone natuur en niet te vergeten bijzondere plekken. Alles op mijn wensenlijst is vandaag uitgekomen.

Bekijk de foto”s maar, die spreken voor zich. Blijft altijd een bijzondere plek zo’n bergtop of pas, er hangt altijd een niet nader te benoemen sfeer, het is er koud en winderig en natuurlijk boordevol toeristen en souvenirwinkeltjes.

Ik laat dat allemaal links leggen en neem mijn intrek in het hospice. Niet om dood te gaan hoor, bij ons heeft het begrip hospice blijkbaar een heel andere betekenis als hier .

Ik zeg wel, niet om dood te gaan. Maar zo voelde ik me wel toen ik hier aankwam, meer dood dan levend. Het was een erg zware etappe. Hoewel qua afstand een ‘korte’ etappe, maar de meters omhoog en vaak ook weer een stuk omlaag hakken er flink in.

Dit is niet het hoogtepunt van mijn reis, ga ervan uit dat dat Rome bereiken is, maar wel het hoogste punt met 2469 meter boven het zeepeil. Morgen loop ik ‘la Bella Italia’ in.

Logies:

Hospice du Grand-Saint-Bernard
Col du Gd-St-Bernard 2
1946 Bourg-Saint-Pierre
Tel. +41 27 787 12 36
https://gsbernard.com/fr/
Chf 32

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•