Om 5:00 uur gaat de wekker. Kleed me snel aan en vertrek met m’n hoofdlamp aan want het is nog pikkedonker. Ik zet er stevig de pas in, en loop een stuk via de autoweg om een stuk af te snijden.

Onderweg moet ik denken aan het verhaal wat Irma vertelde. Ze liet de honden uit en wordt agressief aangesproken door een Poolse scooterbestuurder. Irma schrok hier erg van en wist eigenlijk niet hoe te reageren. Maar gelukkig wisten Django en Denzel dat wel. Die waren in het meertje aan het zwemmen maar toen ze merkten dat het baasje werd bedreigd sprongen ze uit het water en zetten hun tanden aan beide kanten in een been van de Pool. Die wist niet hoe snel hij weg moest scheuren. Stoer toch.

Veel te vroeg arriveer ik bij de aanlegplaats, maar heb daardoor mooi nog even tijd om te ontbijten. Tijdens het ontbijt begint het al wat de druppelen en even later regent het al. De regenjas aan en de regenhoes over de rugzak.

Om 8:15 uur komen er nog twee pelgrims aanlopen. Dit blijken Bernard en Christiaan, een Duitser die hij in de laatste hostel heeft ontmoet te zijn. Het is Bernard gisteren wel gelukt om de 47 km te lopen en heeft overnacht in het dorpje Corte Saint Andrea vlak bij de aanlegplaats.

Dan horen we de motorboot aankomen en worden aan boord geholpen door Danilo de veerman. Een leuk boottochtje over de Po volgt. Blij dat ik m’n regenjas nog aan heb, want het is best fris.

Aan de overkant aangekomen, zo’n 4 km stroomafwaarts, lopen we mee naar Danilo’s huis. We krijgen een mooi groot stempel in ons Pelgrimspaspoort, en mogen onze namen bijschrijven in een groot boek.

Dan lopen we met z’n drieën op naar Piacenza, voor het eerst dat ik samen met iemand oploop. We hebben alle drie nog geen slaapplaats weten te reserveren en besluiten eerst naar het Toeristenbureau te lopen. Onderweg komen we Guiseppe tegen, een Italiaan die zowel Bernard als Christiaan los van elkaar al eerder ontmoet hebben.

Guiseppe begeleidt ons naar het Toeristenbureau en helpt ons met het vinden van een slaapplaats. We kunnen hier pas 18:00 uur terecht, dus moeten ons in de stad vermaken. Dit duurt Bernard te lang, hij boekt een kamer in een hotel en vertrekt.

Guiseppe is een onderhoudend verteller en filosoof. Van architectuur, privacy tot wel of niet vaccineren, het zijn interessante discussies waar hij zijn eigen kijk op heeft. Na de lunch vertrekt ook Guiseppe naar huis, hij pakt de trein naar Turijn.

Het is ook Christiaan zijn laatste dag, ook hij gaat morgen terug naar huis. Samen lopen we wat door de stad, zoeken voor hem alvast de bushalte vanwaar morgen zijn bus vertrekt en eindigen bij het hostel waar we samen een kamer delen.

Logies:

Ostello Papa Giovanni XXIII
Cant. S. Nazzaro 2
Piacenza
http://www.ostellodipiacenza.it/
€ 48 voor driepersoonskamet

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•