Vandaag nagedacht over m’n laatste wilsbeschikking wanneer ik ooit het loodje leg. Tsja, dat zijn van die dingen waarover je nadenkt op zo’n reis. Had ik vandaag ook ruim de tijd voor, want het landschap bestaat steevast uit grote omgeploegde stukken graanstoppel. En de route loopt op brede, stoffige paden daar doorheen en kun je soms kilometers ver vooruit zien.

Als ik het loodje leg, en dat moment komt onherroepelijk, dan wil ik gecremeerd worden en uitgestrooid. En voor mij is er maar één plek die daarvoor in aanmerking komt, en dat is Fisterra. De plek waar de reis van mijn leven eindigde, en als mijn leven beëindigd is, wil ik hier mijn laatste reis naar toe afleggen.

Ik zou heel graag willen dat mijn twee jongens, en als ze de reis nog aan kan samen met Irma naar Santiago vliegen, de bus nemen naar Fisterra, de laatste 3km naar Faro de Fisterra lopend afleggen en me dan laten gaan.

Voor mij hoeft er geen afscheidsbijeenkomst in het crematorium, maar als Irma en de kinderen dat graag willen dan accepteer ik dat, het is tenslotte hun feestje. Een technische crematie met een besloten bijeenkomst thuis zou mijn voorkeur hebben.

Natuurlijk moet ik dit nog met Irma en de kinderen overleggen, en als ze hier mee instemmen verder uitwerken en op papier zetten en financieel regelen. Ben eigenlijk nooit zo bezig met de dood, hou te veel van het leven. Maar zoals gezegd, had toch ruimte in mijn hoofd, en dit is er uit gekomen.

Ben vandaag wederom aangekomen in een mooi middeleeuws stadje. Het is zaterdagavond en het centrale plein bruist van het leven. Dit is het echte Italië.

Op een muur zag ik nog een mooi gedicht, vrij vertaald:

Droom in stilte, ontwaak in het verleden in de stille schaduw van eeuwenoude olijfbomen, de geuren en smaken van het verleden, huis van het hart, toevluchtsoord van de ziel.

Vond hem mooi

Logies:

Palazzo del Pelegrino
Via Dante Allighieri 33/A
San Quirico d’Orcia
Tel.: 0577-899727
€ 20,50

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•