Alleen op pad. Van het bunkhouse weglopen voelde net als je kind in de supermarkt kwijt raken. Maar goed, dit kind is 26 jaar en weet zich prima in de wereld te redden. We hebben samen nog ontbeten en daarna ben ik op pad gegaan.

Het eerste stuk naar Beinglas campsite was zwaar. Veel klimmen en klauteren over rotsen. Koste veel energie. Colaatje gedronken op de campsite en Ryan even gebeld. Die zat op de bus te wachten. Daarna door.

Een makkelijke route over glooiende heuvels volgt. Onder de A82 door en verder over glooiende heuvels. Bij Crianlarich crossing eet ik wat en rust even uit. Daarna de heuvel over richting Ty.ndrum In Tyndrum overnacht ik op de campsite van het Holiday Park.

Vlak nadat ik de tent opgezet had begint het te regenen. En terwijl ik dit schrijf regent het nog. Ik lig lekker in mijn slaapzak te wachten tot het droog wordt.

Bel met Irma en die zegt een paar rake dingen, dingen die ik eigenlijk zelf ook al voelde. Het is niet goed om Ryan alleen in Glasgow te laten. Daarom breek ik morgen de West Highland Way af. Ik loop morgenvroeg naar het treinstation van Bridge of Orchy en neem de trein naar Glasgow.