Vergeet de stappen die je hebt gezet, herinner de sporen die je hebt achtergelaten
Forte, een term uit de muziek die aanduidt dat het volume aanzwelt. Deze term is ook toepasbaar op de route vandaag. Hij is niet steil, maar ook niet vlak, met iedere stap van de 24 km stijg je ook een paar cm. Omdat er geen winkels te vinden zijn in de dorpjes waar ik vandaag […]
Read moreGisteren gigantisch m’n knar gestoten tegen het deurkozijn van het kabouterhuisje waar ik vannacht in sliep. Buiten dat incident overigens een perfecte plek om te overnachten. Heb zelfs nog even kunnen zwemmen, 5 slagen heen, 5 slagen terug. Even buiten Bar-su-Aube begint de route met een forse klim, hoewel het behoorlijk fris is staat het […]
Read moreOnbekende wegen inslaan. In Unienville, het dorpje waar ik vannacht overnacht heb, splitsen de GR654 en de Via Francisgena (GR145). Vanaf vandaag zal ik meer een zuid-oost koers lopen, richting Zwitserland. Voor mij verder over onbekende paden en wegen, spannend. Prima Gite d’Etape in Unienville, goed geslapen. Een ontbijt zit er vanochtend niet in, er […]
Read moreVanochtend vroeg opgestaan, voelde me niet prettig in dat vieze, bedompte gebouw. Overal spinnenwebben, dode spinnen en stof. Wie weet wat zich allemaal op dat matras heeft afgespeeld. Heb mezelf dit keer helemaal opgesloten in mijn mummy slaapzak zodat ik geen contact hoefde te maken met de deken die ik over het matras had getrokken. […]
Read moreLeuk om je eigen aantekening van juli 2015 terug te lezen in het gastenboek. Vanochtend gelijk een nieuw verhaaltje ingetekend. Irma stuurt me een app dat ze het even heel moeilijk heeft. Ze worstelt met verlatingsangst, rationeel weet ze heel goed dat ik haar niet verlaten heb of ga verlaten. Maar mijn afwezigheid wekken heftige […]
Read moreGisteravond de wekker gezet, wilde de bus niet missen. Iets voor negen uur arriveer ik met de bus in Moncetz-Longevas. Ik volg de D-weg naar Saint-Germain-la-Ville. Vanaf daar pik ik de route weer op. Die is niet zo moeilijk te volgen, die gaat namelijk over het jaagpad tussen de rivier de Marne en het kanaal […]
Read moreRustdag, nou ja, m’n benen vertellen me wat anders. Die willen wel weer. Ongelooflijk hoe snel je lichaam zich herstelt. Gisteravond protesteren alle spieren in mijn over het grote onrecht wat hun is aangedaan. Vanochtend zeggen mijn benen: These boots are made for walking, and that’s just what they’ll do one of these days these […]
Read moreIk deel de kamer in de jeugdherberg met een Fransman en Rinus. Rinus is net aangekomen en gaat richting Vezelay. We zijn nog geen vijf minuten in gesprek of Rinus verteld de reden voor zijn Camino. Zijn relatie is net een paar weken geleden verbroken en het opstarten van zijn ideaal, het realiseren van gasthuizen […]
Read moreThe road now leads onward As far as can be Winding lanes And hedgerows in threes By purple mountains And round every bend All roads lead to you There is no journey’s end. Never-Ending Road, Loreena McKennitt “Never-Ending” paden, dat is het wat vandaag kenschetst. Heuvels en dalen, een pad die daar recht doorheen klieft […]
Read moreIn Wasigny kijk ik op het overdekte plein wat om me heen, op zoek naar een bar of café. Ben namelijk vanmorgen vergeten mijn waterzak te vullen. Een Fransman spreekt me aan en hij blijkt ook naar SdC te zijn gelopen. Hij nodigt me uit om koffie te komen drinken bij hem thuis. We kletsen […]
Read more